Galdr

De völvas waren priesteressen die galdrs konden uitbrengen.

Galdr (mv. galdrar,Oudhoogduits galstar, Oudnoords galdr, Oudengels gealdor) was in de voorchristelijke oernoordse cultuur van Kelten en Germanen tot in de Middeleeuwen de term voor bezwerende tovergezangen. Zij gingen meestal gepaard met bepaalde rituelen.[1] Galdr werd zowel door vrouwen als mannen toegepast[2] en ze zongen het in falsetto (gala).[2][3]

  • Algemeen Germaans galdra: toverlied, gezang. Met tover bezweren, belezen, luidt in het Oudhoogduits bigalan. (Engels beguile: bedotten, verlokken).
  1. The article Galder in Nationalencyklopedin (1992)
  2. a b Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam steins
  3. The article galder in Henrikson A., Törngren D. and Hansson L. (1998). Stora mythologiska uppslagsboken. ISBN 91-37-11346-1

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search