Kofun-tydperk

Die Kofun-tydperk (古墳時代, Kofun jidai^?) is 'n tydperk in die geskiedenis van Japan van omtrent 250 tot 538. Dit word gekenmerk deur die bou van groot grafheuwels wat bekend staan as (古墳 kofun). Dit word gewoonlik in twee fases verdeel: vroeg (4de eeu) en laat 5de en 6de eeu).^[1] Die Kofun-tydperk het die ontwikkeling van die klasgenootskap ontwikkel, beginnende verstedeliking,die opkoms van die Yamato-staat,en was die era voor die bekendstelling van Boeddhisme in Japan.^[1] Die Kofun en die daaropvolgende Asuka-tydperk word soms gesamentlik die Yamato-tydperk genoem.^[1]

Hierdie tydperk is die vroegste era van opgetekende geskiedenis in Japan, maar studies hang baie van argeologie af, aangesien die chronologie van historiese bronne geneig is om te verdraai.

Dit was 'n tydperk van kulturele invoer. Soos die Yayoi-tydperk, is die Kofun-tydperk gekenmerk deur 'n sterk invloed van die Koreaanse skiereiland; argeoloë beskou dit as 'n gedeelde kultuur regoor die suidelike Koreaanse skiereiland, Kioesjoe en Honsjoe.^[2] Die word kofun is Japannees vir die tipe grafheuwel wat uit hierdie era dateer, en argeologie dui aan dat die grafheuwels en materiële kultuur van die elite in die hele streek soortgelyk was. Uit China is Boeddhisme en die Chinese skryfstelsel teen die einde van die periode ingestel. Die Kofun-tydperk het Japan se vroegste politieke sentralisering aangeteken, toe die Yamato-stam in die suidweste van Japan aan bewind gekom het, die Keiserlike Huis van Japan gestig, en het gehelp om handelsroetes regoor die streek te beheer.^[3][1]

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2 1,3} Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named jref
2. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Barnes
3. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Denoon