Lorasepam

Lorasepam
Algemeen
Sistematiese naam	7-chloor-5-(2-chloorfeniel) -3-hidroksie-1,3-dihidro- 1,4-bensodiasepien-2-oon
Chemiese formule	C15H10Cl2N2O2
Molêre massa	321,2 g/mol
CAS-registernommer	846-49-1
Farmakokinetika
Roete van toediening	Oraal & inspuiting (IM of IV)
Biobeskikbaarheid	85% (per mond geneem)
Metabolisme	Lewer
Uitskeiding	Niere
Eliminasie-halfleeftyd	10–20 ure[1][2]

Lorasepam, onder andere verkoop onder die naam Ativan, is 'n bensodiasepien medikasie. Dit word gebruik vir die behandeling van angsversteurings, probleme met slaap, aktiewe aanvalle insluitende status epileptikus, alkoholonttrekking, en chemoterapie-veroorsaakte naarheid en braking, sowel as tydens operasies om geheuevorming te rem, en om diegene te sedeer wat meganies geventileer word.^[3][4] Terwyl dit gebruik kan word vir ernstige ontroering, word midasolam gewoonlik verkies. Dit word ook gebruik, saam met ander behandelings, vir akute koronêre sindroom as gevolg van kokaïengebruik. Dit kan per mond of as 'n inspuiting in 'n spier of aar toegedien word. Indien toegedien per inspuiting is die aanvang van effekte tussen een en dertig minute, en die gevolge duur vir tot 'n dag.

Algemene newe-effekte sluit in swakheid, slaperigheid, lae bloeddruk, en 'n afname in die poging om asem te haal. Indien binneaars toegedien moet die pasiënt noukeurig gemonitor word. Diegene wat depressief is mag dalk 'n verhoogde risiko van selfmoord toon.^[5] Met langtermyngebruik mag groter dosisse naderhand vereis word om dieselfde effek te verkry. Fisiese sowel as sielkundige afhanklikheid kan voorkom. As dit skielik na langtermyngebruik gestaak word, kan bensodiasepien onttrekkingsindroom voorkom. By bejaardes ontwikkel nadelige gevolge meer dikwels.^[6] In hierdie ouderdomsgroep word lorasepam in verband gebring met val- en heupfrakture.^[7] As gevolg van hierdie bekommernisse, word die gebruik van lorasepam slegs aanbeveel vir tot twee tot vier weke.^[8]

1. ↑ Greenblatt DJ, Shader RI, Franke K, Maclaughlin DS, Harmatz JS, Allen MD, Werner A, Woo E (1991). "Pharmacokinetics and bioavailability of intravenous, intramuscular, and oral lorazepam in humans". Journal of Pharmaceutical Sciences. 68 (1): 57–63. doi:10.1002/jps.2600680119. PMID 31453.
2. ↑ Greenblatt DJ, von Moltke LL, Ehrenberg BL, Harmatz JS, Corbett KE, Wallace DW, Shader RI (2000). "Kinetics and dynamics of lorazepam during and after continuous intravenous infusion". Critical Care Medicine. 28 (8): 2750–2757. doi:10.1097/00003246-200008000-00011. PMID 10966246.
3. ↑ https://www.drugs.com/monograph/lorazepam.html.
4. ↑ https://medlineplus.gov/druginfo/meds/a682053.html#why.
5. ↑ Dodds, Tyler J. (2 Maart 2017). "Prescribed Benzodiazepines and Suicide Risk: A Review of the Literature". The primary care companion for CNS disorders. 19 (2). doi:10.4088/PCC.16r02037.
6. ↑ "Benzodiazepines in epilepsy: pharmacology and pharmacokinetics". Acta Neurologica Scandinavica. 118 (2): 69–86. 2008. doi:10.1111/j.1600-0404.2008.01004.x.
7. ↑ "Effect of hypnotic drugs on body balance and standing steadiness". Sleep Medicine Reviews. 14 (4): 259–267. 2010. doi:10.1016/j.smrv.2009.10.008.
8. ↑ http://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2007/017794s034s035lbl.pdf.