Militar

Soldatos de l'antiga Nationale Volksarmee d'a Republica Democratica Alemana.
Recreación historica d'una unidat d'Artillería de l'Exercito francés en 1805, mientres as Guerras napoleonicas.
Soldato de l'Imperio inca, en una choya de l'arte incaico.
M113 de l'Exercito brasilero.
Ataque d'a infantería prusiana en a batalla de Hohenfriedberg o 4 de chunio de 1745, cuadro de Carl Röchling.
Soldatos de l'Exercito chinés.
Soldatos de l'Exercito ruso.
Soldatos de l'Exercito tailandés.
Soldatos de Caballería polacos a o servicio de Napoleón Bonaparte en misión de reconoixencia mientres a Guerra d'o Francés, en un cuadro de Juliusz Kossak.
Carga d'a Caballería de l'Exercito francés mientres a batalla de Friedland, en un cuadro d'Édouard Detaille.
Caballería cosaca, en un cuadro de Józef Brandt.
Tropas de l'Exercito ruso en una trinchera mientres a Primera Guerra Mundial.
Un Panzer VI Tiger d'a Wehrmacht mientres a Batalla de Normandía en a Segunda Guerra Mundial.
Emplego de bombas de napalm por l'Exercito estausunidense mientres a Guerra de Vietnam.
Exercito de guerrers de terracota en o mausoleu de l'emperador Qin Shi Huangdi.

Un militar[1] ye una persona que fa d'o servicio en as Fuerzas Armatas regulars d'un país o suyo medio de vida. Encuadrato asinas en as Fuerzas Armatas, i ocupa un puesto hierarquico, conoixito como rango u grau. Ista caracteristica diferencia a lo militar, perteneixient a una organización controlata directament por o estato, d'as fuerzas paramilitars que no se troban baixo o suyo control; o militar ye asinas identificato por bels signos distintivos externos, como o suyo uniforme y por a suya pertenencia a una unidat militar hierarquicament organizata. Cal parar cuenta que a composición d'as Fuerzas Armatas puet estar voluntaria u tamién por o sistema de leva d'entre os civils ta encorporar-los-ie temporalment.

Tamién cal diferenciar-lo d'o mercenario, qui tamién fa parte d'as Fuerzas Armatas encara que dentro d'una unidat militar privata, encara que baixo o control teorico d'o estato que la contrata, estando amás a sobén nacional d'un estato diferent a l'estato que lo contrata.

Antiparte, cal diferenciar-lo tamién d'o terrorista, un termin que fa referencia a las personas que emplegan a violencia contra as institucions estatals ta conseguir as suyas finalidaz politicas, y d'o resistent, que ye una persona que no fa parte d'una unidat militar organizata ni ye baixo o control estatal, emplegando tamién a violencia, pero que a sobén se considera que actúa ta lograr o restablimiento d'a independencia d'o suyo país, que ye ocupato militarment en forma total u parcial por una potencia forana.

Ta rematar, s'diferencia d'atras unidaz armatas, como a Policía, en que a suya misión prencipal no ye de mantener l'orden interno d'o país, sino a protección d'as suyas mugas contra un enemigo forano.

Historicament, mientres a Prehistoria y a Edat Antiga, no existiba a fegura d'o militar en sentito estricto, estando cualsiquier miembro d'a sociedat apto ta la luita en prencipiar una guerra. Sindembargo, cuan apareixioron os grans imperios de l'Antigüidat, como l'Imperio echipciano u l'Imperio Romano, naixió a fegura d'o militar profesional, que feba d'ista actividat o suyo medio prencipal de vida y que recibib un entrenamiento militar que li permeteba d'estar un ran dencima d'o nivel en que podía plegar un ciudadán que no hese recibito dito entrenamiento. Mientres a Edat Meya, a diferencia prencipal yera entre a Caballería, formata por miembros d'a nobleza que yeran cuasi militars, y a Infantería, formata por labradors sin muita formación militar alistatos nomás que ta una campanya militar concreta. As primeras unidaz profesionals que se formoron estioron bellas unidaz d'arquers, que emplegaban un arma (l'arco) que en ixe inte yera un arma especializata. En os sieglos XVI-XVIII, se formoron ta la guerra unidaz de mercenarios, que constituiban a parte prencipal en os grans exercitos. Ista situación cambeó con a Revolución francesa, quen s'estendilló a ideya de que una d'as obligacions d'o ciudadán yera la de prestar por un tiempo o suyo servicio militar, ta fer que en caso de guerra estase a punto ta fer parte de l'Exercito: apareixioron asinas as grans campanyas militars que movilizaban millons de soldatos, mandatos por grans estrategas como Napoleón Bonaparte. Mientres a Primera Guerra Mundial, y encara mas mientres a Segunda Guerra Mundial, l'aplicación d'os abances tecnicos de l'industrialización a la guerra fació necesario l'adiestramiento d'os militars por una luega durada, tonando a apareixer o militar profesional, situación que actualment ye vichent en cuantos países, incluyindo-ie Espanya.

  1. (an) Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Octubre de 2022.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search