Neogotik

D Neogotik, au Nöigotik oder änglisch Gothic Revival, isch e historistische Kunst- und Archidekturstiil vom 19. Joorhundert, wo uf d Gotik zrugggrift. D Neogotik zelt zu de früeste stilistische Underarte vom Historismus, wo sich uf Kunst- und Archidekturstiil vo de vorhärige zwäi Joorduusig gstützt het.

Im Middelpunkt vo dr Verbräitig vo dr Neogotik isch en umfassends Bau- und Iirichdigsbrogramm gstande, wo bis in d Litratuur und dr Lääbensstiil Iifluss gha het. D Formsprooch vo dr Neogotik het sich an eme idealisierte Middelalterbild orientiert. Iiri Blüeti het si in dr Zit vo 1830 bis 1900 ghaa. Mä het welle an d Freihäit und d Gäisteskultur vo de middelalterlige Stedt aachnüpfe, und im neogotische Stiil vor allem Chille, Parlamänt, Roothüüser und Uniwersidääte baut, aber au anderi öffentligi Baute wie Bostämter, Schuelen oder Baanhööf.

Noch em Erwin Panofsky isch s Gothic Revival von ere romantische Seensucht noch ere Vergangehäit brägt gsi, wo mä nüme het chönne zruggbringe. Im Gegesatz drzue häig d Rönessans vorghaa, us em Alte e nöiji Zuekumft abzläite.^[1]

1. ↑ Erwin Panofsky: Sinn und Deutung in der bildenden Kunst (Meaning in the Visual Arts). Du Mont, Köln 1978, ISBN 3-7701-0801-9, S. 236