Neostoicyzm – powstały w renesansie nurt filozoficzny będący połączeniem stoicyzmu i chrześcijaństwa. Niekiedy jako neostoicyzm określa się także późny stoicyzm, czyli stoicyzm epoki cesarstwa rzymskiego, reprezentowany przez Senekę, Marka Aureliusza i Epikteta[1].
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search