Nuuskierigheid

Nuuskierigheid (van Latyn cūriōsitās, van cūriōsus "versigtig, ywerig, nuuskierig", verwant aan cura "omgee") is 'n eienskap wat verband hou met nuuskierige denke soos verkenning, ondersoek en leer, wat duidelik blyk uit waarneming by mense en ander diere. Nuuskierigheid word ook sterk geassosieer met alle aspekte van menslike ontwikkeling, waarin die proses van leer en 'n begeerte om kennis en vaardigheid te verkry, vanaf afgelei word.^[1]

Die term nuuskierigheid kan ook gebruik word om die gedrag of emosie van nuuskierigheid aan te dui, met betrekking tot die begeerte om kennis of inligting te bekom. Nuuskierigheid as 'n gedrag en emosie word reeds oor millennia beskryf as die dryfkrag agter nie net menslike ontwikkeling nie, maar verskeie ontwikkelings in die wetenskappe, tale en industrie.^[2]

↑ Zuss, M. (2012) The Practice of Theoretical Curiosity. New York, N.Y.: Springer Publishing. ISBN 978-94-007-2117
↑ Keller, H., Schneider, K., Henderson, B. (Eds.) (1994). Curiosity and Exploration. New York, N.Y.: Springer Publishing. ISBN 9780387548678

[1] Zuss, M. (2012) The Practice of Theoretical Curiosity. New York, N.Y.: Springer Publishing. ISBN 978-94-007-2117

[2] Keller, H., Schneider, K., Henderson, B. (Eds.) (1994). Curiosity and Exploration. New York, N.Y.: Springer Publishing. ISBN 9780387548678

[1]

[2]