Paleobotaniko

La Paleobotaniko (aŭ paleofitologio) estas faka branĉo de la botaniko fondita fare de Ernst Friedrich von Schlotheim, kiu pristudas la vegetalajn restaĵojn de plantaj individuoj kiuj vivis en geologiaj medioj. La nomo venas de la grekaj vortoj paleo (antikva) kaj botanikos (de la herboj). Ĝi estas unu el la fakaj branĉoj de la paleontologio. Ĝi pristudas restaĵojn ankaŭ por rekonstruo de la antikvaj medioj kaj de la historio de la vivo. Ĝi inkludas la pristudon de la fosilioj de la teraj vegetaloj aŭ fungoj kaj de la maraj aŭ akvaj aŭtotrofoj, kiel la algoj. Temas pri ekstingitaj vivuloj kaj de ties taksonomio. Ĝi estas fako ne tiom disvastigata kiel la Paleozoologio. Ĉi tie oni povas konsideri fakojn kiel la Palinologio aŭ scienca pristudo de la poleno.