Pasinaonan

Pasinaonan yaiku saben owahing tindak-tanduk kang relatif permanen lan kedadeyan minangka asil saka pengalaman.^[1] Pangertèn sadurungé ngandarake manawa sawijining manungsa bisa deleng pangowahan kang wis kalakon nanging dudu pasinanonan iku dhéwé.^[1] Konsep mau yaiku teoretis, mula ora kanthi langsung bisa diamati:

Sira wis ngerti individu kang ngalami pasinanonan, ngerti individu kang tindak-tanduke nggunakaké cara tartemtu minangsa asil saka pasinaonan, lan ana saka sira wis sinau ing sawijining tahap ing panguripan. Kanthi tetembungan liya, sira bisa nyimpulake yèn pasinaonan wis kalakon nalika sawijining individu nglakoni sawijining tindak-tanduk, bereaksi, lan nanggepi minangka asil saka pengalaman kanthi sawijining cara kang béda saka carané nglakoni sawijining tindak-tanduk sadurungé [2].

1. ↑ ^{a b} Robbins, Stephen P. Perilaku Organisasi Buku 1, 2007, Jakarta: Salemba Empat, hal. 69-79.
2. ↑ McGehee, W. "Are We Using All We Know About Training? Learning Theory and Training," Personnel Psychology, Spring 1958, hal. 2.