Poliffoni

Bar o Johann Sebastian Bach "Fugue Rhif 17 yn A flat", BWV 862, o Das Wohltemperierte Clavier (Rhan I), enghraifft enwog o boliffoni gwrthbwynt. Ynghylch y sain ymaPlay 

Arddull canu yw poliffoni (o'r Hen iaith Groeg: πολύ, poli, "sawl" a φωνή, phonè , "llais"). Mae'n golygu gwrthgyferbynu dau neu fwy o linellau melodi i blethu'n gydamserol.

Arweiniodd datblygiad y gelfyddid o ganu poliffonig at ieithwedd gerddorol newydd. Datblygodd canu poliffonig o ganu monoffoni yr Canol Oesoedd a glywir mewn llafar-ganu Gregoraidd. Dogfennir datblygiad canu poliffoni yn Ffrainc gan Pérotin a Léonin,[1] gyda cydnabyddiaeth ohono erbyn diwedd y 12g a dechrau'r 13g.

  1. Nodyn:Ref-llibre

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search