Reproductieschema

De reproductieschema's zijn macro-economische modellen die Karl Marx gebruikte in Het Kapitaal. De modellen beschrijven hoe een kapitalistische economie zichzelf in stand kan houden, in stationaire vorm of met inachtneming van groei.

De reproductieschema's behoren tot de vroegste economische modellen.^[1] Ze zijn geïnspireerd op het Tableau économique van François Quesnay, zoals blijkt uit een brief die Marx in 1863 stuurde naar Friedrich Engels. In deze brief presenteert Marx de schema's nog in de vorm van diagrammen. Ze worden uiteindelijk gepubliceerd in deel II van Het Kapitaal (1885), waar ze beschreven worden in termen van formules.

De Russische econoom Toegan-Baranovski gebruikte de reproductieschema's als basis voor zijn analyse van de conjunctuurgolven. Via Toegan beïnvloedden ze het denken van Joseph Schumpeter, John Maynard Keynes en Wassily Leontief. Leontief gebruikte ze als inspiratie voor zijn input-outputanalyse, waarvoor hij in 1973 de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie ontving.^[2]

1. ↑ Marx' term schema werd tot midden 20e eeuw gebruikt voor wat nu een model heet (Reuten 2011).
2. ↑ Reuten (2002).