Romuva

Romuva (laŭ la litova lingvo, ĵemajtie Romovė, pole Romowe kaj en la mezepoka germana Romehnen aŭ Romayn) estis la ĉefa sanktejo de la prakristana religioj de la baltoj. Ĝi situis en la teritorio de la balta popolo praprusoj, kiuj estis estingitaj en genicido dum la 13-a jarcento, kaj la teritorio poste formale iĝis parto de la regno de la Ordeno de Germanaj Kavaliroj, la germanlingva lando Orienta Prusio. La sanktejo situis apud samnoma setlejo, kiu dum la jaro 1945 post konkero fare de Sovetio estis rebaptita "Pravdinsk".

La silabo rom- respektive ram- en la balta lingvaro havas la signifon "trankvila, silenta, sankta". Ne nur en Litovio kaj Latvio, sed ankaŭ en la germane konkerita Orienta Prusio multaj geografiaj nomoj (ekzemple la erikejo Rominter Heide aŭ la monto Berg Rombinus proksime de Tilsit/Tilžė) enhavas tiun silabon, kiu ĝenerale indikas ke la loko en antikvaj tempoj estis sankta kultejo.