Samuray

Samuray (yapon. 侍, yapon dilində "buşi" (武士) sözü də işlənir) - feodal Yaponiyasında - onna-buqeyşa istisna olmaqla, iri suveren şahzadələrdən (daimyo) kiçik zadəganlara qədər dünyəvi kişi feodalları; dar və ən çox işlədilən mənada - xırda zadəganların hərbi-feodal sinfi. “Samuray” və “buşi” sözləri mənaca çox yaxın olsa da, “bu” (döyüşçü) hələ də daha geniş anlayışdır və həmişə samuraylara aid edilmir. Çox vaxt samuraylar və Avropa orta əsr cəngavərliyi arasında bir bənzətmə aparılır, lakin belə bir müqayisə əsasən düzgün deyil.

“Samuray” sözünün özü “xidmət et” felinin köhnə qeyri-müəyyən formasından gəlir (yap. 侍 ふ saburau)[1]; yəni samuray xidmət adamıdır. Samuraylar təkcə döyüşçü cəngavərlər deyil. Onlar həm daimyolarının və ya ağalarının cangüdənləri, həm də gündəlik həyatda onun xidmətçiləri idilər.

Samurayların əsas silahı iki yapon qılıncı - daisho idi. XIV-XIX əsrlərdə bunlar katana və vakizaşi idi. Bundan əlavə, samuraylar uzun yaya malik idilər Samuray zirehləri bir-birinə sıx bağlanmış bir çox lövhədən hazırlanmışdı.