Single-core

به پردازنده‌ای که تنها یک هسته در مدار خود دارد پردازنده تک‌هسته‌ای گویند.[۱] در هر چرخه ساعت تنها می‌تواند یکبار چرخه دستورالعمل را انجام دهد زیرا کل عملیات را فقط در یک رشته انجام می‌دهد. کامپیوترهایی که دارای یک پردازنده تک‌هسته‌ای می‌باشند معمولاً از رایانه‌هایی با پردازنده‌های چندهسته‌ای کندتر می‌باشند.

در گذشته پردازنده‌های تک‌هسته‌ای روی کامپیوترهای شخصی قرار می‌گرفت ولی با‌گذشت زمان و افزایش نیازهای کامیوترها، سرعت پایین پردازنده‌های تک هسته‌ای باعث عمل‌کرد ضعیف آن‌ها شده بود. سیستم عامل ویندوز تا قبل از انتشار ویندوز ۱۱ می‌توانست روی پردازنده‌های تک‌هسته‌ای اجرا شود اما در ویندوز ۱۱ به یک پردازنده با حداقل ۲ هسته برای اجرای ویندوز نیاز داریم.[۲]

پردازنده‌های تک‌هسته‌ای به طور کامل منسوخ نشده‌اند و هنوز در برخی موارد خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند. به‌طور مثال در برخی از سیستم‌های قدیمی همانند ویندوز ۹۸ به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از پردازنده‌های چند هسته‌ای در آن‌ها باعث بهبود عمل‌کرد نمی‌شود. از دیگر کاربردهای پردازنده‌های تک‌هسته‌ای می‌توان استفاده آن‌ها در رایانه‌های سرگرم کننده مثل رزپری پای و میکرو کنترلرهای یک‌مداره خاطر نشان کرد. آخرین پردازنده تک‌هسته‌ای برای کامپیوترهای رومیزی در سال ۲۰۱۳ با نام سلرون G470 تولید شد.[۳]

  1. لغت‌نامه شما. «تعریف پردازنده تک‌هسته‌ای». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۳.
  2. مایکروسافت. «حداقل سخت‌افزار موردنیاز ویندوز ۱۱».
  3. کامپیوتر‌های اندی. «آخرین پردازنده تک‌هسته‌ای تولیدشده».

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search