Smriti

Serio de artikoloj pri Hinda filozofio

Ortodoksaj skoloj Njája Vaišéšika Sánkhja Jogo Karma Mimamsa Vedanto Advaita Viŝiŝtadvaita Dvaita

Neortodoksaj skoloj Ĉarvaka Ĝajnismo Budhismo Hinajano Mahajano Vaĝrajano Theravado Granda personecoj Antikvo Kapila Patanĝali Gótama Kanada Ĝaimini Vjása Markandéja Pánini Mezepoko Adi Ŝankara Ramanuĝa Madhva Nimbarka Vallabha Madhusūdana Namadéva Tukaram Tulsidas Kabir Vasugupta Ĉaitanja Novepoko Sri Ramakriŝna Mohandas Karamchand Gandhi S. Radhakriŝnan Svami Vivékananda Ramana Maharŝi Sri Aŭrobindo Svami Sivananda Ánanda Ĉómarasvami

Smriti (Smṛti) (sanskrite स्मृति, IAST: Smṛti), laŭvorte "kio estas memorita" estas korpuso de Hinduismaj tekstoj kutime atribuitaj al aŭtoro, tradicie verkitaj, kontraste kun Śruti (la Veda literaturo) konsiderata senaŭtoraj, kiuj estis transmititaj parole tra generacioj kaj fiksitaj.^[1] Smriti estas derivata duaranga verko kaj estas konsiderata malpli aŭtoritata ol Sruti en Hinduismo, escepte por la Mimamsa skolo de Hindua filozofio.^[2][3][4] La aŭtoritato de smriti akceptita de ortodoksaj skoloj, estas derivita el tiu de ŝruti, sur kiu ĝi estas bazita.^[5][6]

La Smrti literaturo estas korpuso de diversaj variaj tekstoj.^[2] Tiu korpuso inkludas, sed ne estas limigita al la ses Vedanga (nome helposciencoj en la Vedoj), nome eposo (la Mahabarato kaj Ramaĝano), la Darmosutroj kaj Darmoŝastroj (aŭ Smritiśāstras), la Arthasaśāstra, la Puranoj, la Kāvya aŭ poezia literaturo, etenda Bhasya (revizioj kaj komentarioj en Ŝruti kaj ne-Ŝruti tekstoj), kaj nombraj Nibandhas (digestoj) pri politiko, etiko (Nitisastra),^[7] kulturo, arto kaj socio.^[8][9]

Ĉiu Smriti teksto ekzistas en multaj versioj, kun multaj diferencaj interpretoj.^[1] Smriti estis konsiderata flua kaj libere reverkita de iu ajn en antikva kaj mezepoka Hindua tradicio.^[1][3]

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Wendy Doniger O'Flaherty (1988), Textual Sources for the Study of Hinduism, Manchester University Press, (ISBN 0-7190-1867-6), pp. 2-3
2. ↑ ^{2,0 2,1} James Lochtefeld (2002), "Smrti", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing, (ISBN 978-0823931798), pp. 656-657
3. ↑ ^{3,0 3,1} Sheldon Pollock (2011), Boundaries, Dynamics and Construction of Traditions in South Asia (Editor: Federico Squarcini), Anthem, (ISBN 978-0857284303), pp. 41-58
4. ↑ (1988) Readings in Eastern Religions. Wilfrid Laurier University Press. ISBN 978-0-88920-955-8.

   Citaĵo

   "smriti is classified as being based on (and therefore less authoritative than) the directly revealed, shruti, literature.";
   Anantanand Rambachan. (1991) Accomplishing the Accomplished. University of Hawaii Press, p. 50. ISBN 978-0-8248-1358-1.;
   (2000) Querying the Medieval: Texts and the History of Practices in South Asia. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-512430-9.

5. ↑ René Guénon. (2009) The Essential Ren‚ Gu‚non: Metaphysics, Tradition, and the Crisis of Modernity. World Wisdom, Inc, p. 164–. ISBN 978-1-933316-57-4.
6. ↑ Pollock, Sheldon. “The Revelation of Tradition: śruti, smrti, and the Sanskrit Discourse of Power”, Boundaries, Dynamics And Construction Of Traditions In South Asia. Anthem Press, p. 41–62. doi:10.7135/upo9781843313977.003. ISBN 978-1-84331-397-7.
7. ↑ smRti Monier-Williams' Sanskrit-English Dictionary, Cologne Digital Sanskrit Lexicon, Germany
8. ↑ Purushottama Bilimoria (2011), The idea of Hindu law, Journal of Oriental Society of Australia, Vol. 43, pp. 103-130
9. ↑ Roy Perrett (1998), Hindu Ethics: A Philosophical Study, University of Hawaii Press, (ISBN 978-0824820855), pp. 16-18