Yamato-damashii

Yamato-damashii (jap. 大和魂 duch Japonii, duch/dusza Yamato, dusza starej Japonii) – termin ukuty w Japonii, w okresie Heian, opisujący lokalnego, japońskiego "ducha" lub kulturę, w opozycji do elementów kultury zapożyczonych z Chin. Później za pomocą tego terminu była podkreślana i uwydatniana różnica jakościowa pomiędzy kulturą japońską i chińską. Pisarze okresu Edo i samuraje tłumaczyli za pomocą Yamato-damashii samurajski kodeks etyczny bushidō. Nacjonaliści japońscy propagowali Yamato-damashii – dzielnego, śmiałego i niezwyciężonego ducha narodu japońskiego – jako jedną z kluczowych doktryn militarno-politycznych w okresie Shōwa.

W XIX wieku pojawiły się trzy nowe, zbliżone znaczeniowo do Yamato-damashii hasła:

• Nihon-damashii – modernizacja
• Wakon-kansai – japoński duch i chińska nauka
• Wakon-yōsai – japoński duch i zachodnia technologia

Po zwycięstwach Japonii w pierwszej wojnie chińsko- japońskiej (1894-1895) i wojnie rosyjsko-japońskiej (1904-1905), terminy te, szczególnie Wakon-yōsai i Yamato-damashii stały się hasłami propagandowymi, nawołującymi do modernizacji kraju oraz rozbudowy sił zbrojnych przed i w trakcie II wojny światowej.