Henry Campbell-Bannerman

Sir Henry Campbell-Bannerman (7 September 1836 - 22 April 1908) was 'n Britse staatsman en Liberale politikus. Hy dien as Premier van die Verenigde Koninkryk van 1905 tot 1908 en Leier van die Liberale Party van 1899 tot 1908. Hy dien twee keer as Minister van Oorlog, in die kabinette van Gladstone en Rosebery. Hy was die eerste Eerste Heer van die Tesourie wat amptelik 'Eerste Minister' genoem is, en die term het eers amptelik gebruik geword vyf dae nadat hy die amp aangeneem het. Hy bly die enigste persoon tot nog toe wat die posisies van Premier en terselfdertyd Vader van die Huis beklee het.

In die volksmond het hy as "CB" bekend gestaan. Hy het vas geglo in vrye handel, Ierse huisregering en die verbetering van sosiale toestande. AJA Morris noem hom in die Oxford Dictionary of National Biography "die eerste en enigste radikale Premier van Brittanje." Na 'n nederlaag in die algemene verkiesing in 1900, het Campbell-Bannerman die Liberale Party gelei tot 'n oorwinning oor die Konserwatiewe Party tydens die algemene verkiesing in 1906 . Dit was die laaste verkiesing waarin die Liberale 'n algehele meerderheid in die Laerhuis verkry het. Die regering wat hy gevolglik lei neem wetgewing aan om te verseker dat vakbonde nie aanspreeklik gehou kan word vir skade gely tydens stakings nie, gratis skoolmaaltye vir alle kinders gebied word en bemagtig die plaaslike owerhede om landbougrond van private verhuurders aan te koop. Campbell-Bannerman bedank in April 1908 as Premier as gevolg van swak gesondheid en word vervang deur sy kanselier, Herbert Henry Asquith. Hy is 19 dae later oorlede.