Mieresuur

Eienskappe

Algemeen
Naam	Mieresuur
Sistematiese naam	Metanoësuur
Ander name	Koolstofsuur; Formielsuur; Waterstofkarboksielsuur; Hidroksie(okso)metaan; Metakoolstofsuur; Oksokarbinensuur; Oksometanol
Chemiese formule	CH2O2
Molêre massa	46,025 g•mol-1
CAS-nommer	64-18-6
Voorkoms	Kleurlose vloeistof
Reuk	Skerp, deurdringend
Fasegedrag
Smeltpunt	8,4 °C
Kookpunt	100,8 °C
Digtheid	1,220 g•ml-1
Oplosbaarheid	mengbaar
Viskositeit	1,57 cP (268 °C)
Brekingsindeks	1,3714 nD (20 °C)
Termodinamies
ΔfHɵ	−425,0 kJ•mol-1
ΔcHɵ	−254,6 kJ•mol-1
Henry se konstante	5,3x103 [M/atm] [1]
Warmtekapasiteit	145,0 J•K-1•mol-1
Suur-basis eienskappe
pKa	3,745 (20 °C)
Veiligheid
Flitspunt	69 °C
Selfontbrandingspunt	601 °C
LD50	700 mg•kg-1 (muis, mondeling)
LC50	3246 dpm (muis, mondeling)
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.
Portaal Chemie

Mieresuur of metanoësuur is 'n karboksielsuur met formule HCO₂H en is die eenvoudigste karboksielsuur. Dit is 'n belangrike intermediêre in chemiese sintese en kom natuurlik voor, veral in sommige miere. Die Englse naame vir mieresuur is "formic acid" en die woord "formic" kom van die Latynse woord vir mier, formica, wat verwys na die vroeë isolasie daarvan deur die distillasie van mierliggame. Esters, soute en die anioon afkomstig van mieresuur word formiate genoem. Industrieel word mieresuur uit metanol vervaardig.

1. ↑ Verwysingfout: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named henrys