Nasaler Konsonant

En nasaler Konsonant isch en Luut wo bi de Artikulation s Gaumesegel abegsenkt isch, so dass de Mund- un de Nooseruum nit vonenander drännt sin. Des heisst, dass de Artikulationsstrom (de Atem wommer zum schwätze bruucht) im Mund- un im Nooseruum cha resoniere. Glychzitig wird de Mundruum amene bstimmte Ort blockiert, un de Artikulationsstrom entwycht durch d Noos. Bim Luut /m/ zum Byspil isch s Gaumesegel gsenkt, so dass d Luft durch de Mund un durch d Noos cha resoniere, un d Öffnig vum Mund isch durch beidi Lippe verschlosse. D Luft vibriert also durch de Mund un durch d Noos, un entwycht numme durch d Noos, was de Luut /m/ produziert. S glych gilt für Nasalvokal.

Bimene orale Konsonant wie /p s r/ dergege isch de Gaumesegel aaghobe un drännt de Mund- vum Nooseruum. Weg dem resoniert de Luftstrom bi orale Konsonante numme im Mundrache.

In dr Phonetik were Nasalkonsonante oft als Plosiv definiert, wyl de Luftstrom im Mund blockiert wird. Wyl de Artikulationsstrom aber nit ufgstaut wird, sundern kontinuierlich durch d Noos entwycht, hen si luut em Phonetiker Peter Ladefoged aber meh mit de Approximante gmeinsam.

Es sin fascht kei Sprooche bekannt wo kei Nasalkonsonante hen. Die einzig Sprooche wo bekannt sin, sin s Quileute, Makah un Lushootseed (Sprooche vo Indigene im US-Bundestaat Washington) un em Rotokas vo Papua-Neuguine. In andri Sprooche chömme Nasale mindeschtens allophonisch vor, vorallem vor Nasalvokal, so zum Byspil im Eyak z Alaska^[1].

1. ↑ Maddieson, Ian. 2008. Absence of Common Consonants. In: Haspelmath, Martin & Dryer, Matthew S. & Gil, David & Comrie, Bernard (eds.) The World Atlas of Language Structures Online. Munich: Max Planck Digital Library, chapter 18. Available online at Archivierte Kopie (Memento vom 1. Juni 2009 im Internet Archive). Accessed on 2008-09-15.