Phonetik

D Foneetik (altgriechisch φωνητικός phōnētikós, dytsch was zum Dööne, Sschwätze ghöört, vo φωνή phōnḗ, dytsch Stimm),^[1] au Lutleer, isch e wüsseschaftligi Diszipliin, wo sich mit dr gschwätzte Sprooch beschäfdigt und d Sprächlut under deene Aspäkt undersuecht: wie d Lut in de Beriich vo dr Guurgele (Keelchopf), vom Rache, vom Muul und vo dr Naase broduziert wärde, iiri akustische Äigeschafte und wie si woorgnoo und im Oor und im menschlige Hirni veraarbäitet wärde. D Foneetik isch en äigeständigs interdisziplinäärs Fachgebiet zwüsche Linguistik, Anatomii, Füsiologii, Nöirologii, Füsik und Mathemaatik.

D Foneetik muess abgränzt wärde vo dr Fonologii (as eme Däilgebiet vo dr Sproochwüsseschaft), wo en andere Aspäkt vo de Sproochlut undersuecht. D Fonologii isch Däil vo dr Grammatik und behandlet Lut mit Hiisicht uf d Funkzioon, wo si im Süsteem vo verschiidene Sprooche häi. D Foneetik hingeege befasst sich mit de füsikaalische, nöiroloogische und füsioloogische Aspäkt, wo relewant si bim Broduziere vo Lut, iirer Überdräägig und Woornäämig, und drbii natuurwüsseschaftligi Methoode aawändet.

1. ↑ Etymologii noch Wahrig, Deutsches Wörterbuch, Stichwort: Phonetik