Seu d'o Salvador de Zaragoza

Seu d'o Salvador
A seu de nueiz
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación	Zaragoza, Aragón
Adreza	Plaza d'a Seu, 4
Coordenatas
Archidiocesi	Zaragoza
Diocesi
Arcipestrau	Centro
Información cheneral
Advocación	Sant Salvador
Culto	Cristianismo
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste	{{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo	Seu
Estilo	Romanico, gotico, mudéchar, barroco
Función
Catalogación	Patrimonio d'a Humanidat Bien d'Intrés Cultural
Materials
Construcción
Construcción	1119-1704
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Seu d'o Salvador Seu d'o Salvador en Aragón

A seu d'o Salvador en a suya Epifania de Zaragoza u mas conoixida simplament con o nombre de Seo ye una d'as dos seus metropolitanas de Zaragoza, chunto con a basilica y seu d'o Pilar.^[1]

Construiyida en o mesmo puesto a on que d'antis mas se trobaba o foro romano de Caesaraugusta y mas tardi a mezquita mayor de Saraqusta, d'a que encara se'n conserva o minaret. L'edificio prencipió a construyir-se en o sieglo XII en estilo romanico integrau en a mezquita y ha teniu a-saber-las reformas y ampliacions dica l'anyo 1704 cuan se remata la suya torre con un chapitel barroco.

Actualment a Seu ye una ilesia de cinco naus y seis trampos acubillaus por una vuelta de crucería que tien a mesma altaria, lo que fa que a forma d'a ilesia pareixca cuadrada. En a cabecera se situan dos absides (d'os cinco que i heba orichinalment) y, en o canto d'a epistola, sobre dos d'os desapareixitos, se construyó a sacristia. En o extremo d'o costau de l'evanchelio se fació a «Parroquieta» con a sepoltura de Lope de Luna.

A estructura d'as naus se refirma con os contrafuertes caracteristicos d'o gotico tardano (y no con arbotants que ye mas habitual en o estilo gotico clasico) que son tancaus con muros formando capiellas interiors.

O material emplegau en a suya construcción ye sobretot o ladriello, habitual en l'arquitectura aragonesa.

1. ↑ (es) Guillermo Fatás (coord.) Guía histórico-artística de Zaragoza, Concello de Zaragoza, 1991, ISBN 84-86807-76-X, p.117