Der Artikl is im Dialekt Obaboarisch gschriem worn. |
De Bibel, aa Bibe is im Judndum und Kristndum de Bezeichnung fia untaschiedliche Sammlunga vo Schriftn, de wo vo de Ohenga ois heilig ogseng wean und ois Uakundn vom Glaam gejtn. Des san Zammastejunga vo Schriftn (aa "Biachl", griach.: "biblica") aus'm Morgnland (Levante, Voadara Orient), de wo im Valaff vo eppa 1200 Joa entstondn san und bis zum 2. Joahundat z'eascht vo Judn, spoda aa vo Kristn kanonisiat (wuikiale ois normative Richtschnua definiat) worn san.
De hebräische Bibe, da Tanach, setzt si aus drei Hapttei Tora (Weisung), Nevi'im (Prophetn) und Ketuvim (Schriftn) zamma. De Biachln buidn in ondara Oadnung und a weng ondam Umfong aa s Oide Testament, an easchtn Hapttei vo da kristlichn Bibe, de wo no duach's Neie Testament eagenzt wead. In dea Form is de Bibe des am weidastn vabroadsde Biachl vo da Wejd.
Bibeiwasetzunga existian ois Gsomtiwasetzung in 451 Sprochn und in weidan 2479 Sprochn ois Teiiwasetzunga.[1]
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search