Poseidon

Poseidon
water deity, Greek deity, Olympian god
Rann eusDoueed an Olimpos Kemmañ
Reizh pe jenerpaotr Kemmañ
Anv e yezh-vamm an denΠοσειδών Kemmañ
TadKronos Kemmañ
MammRea Kemmañ
Breur pe c'hoarHestia, Haides, Zeus, Hera, Demeter Kemmañ
PriedArne, Amfitrite, Tyro, Euryte, Corcyra Kemmañ
Lec'h labourHenc'hres Kemmañ
Iconographic symboltrident of Poseidon, hippocamp Kemmañ
Azeulet gantMitologiezh Henc'hres Kemmañ
Tachenn ar sant pe douemor, Kren-douar, horse breeding Kemmañ
Present in workOdysseia, Ilias, Hades Kemmañ
Deskrivet drePoseidon or Corybant statue at Elis Kemmañ
A implijtrident of Poseidon Kemmañ
EnemyAthena Kemmañ
EpithetHippius, Gaeaochus, Ennosigaeus Kemmañ
Delwenn Poseidon e porzh Kopenhagen.

Poseidon (Ποσειδῶν / Poseidỗn en henc'hresianeg) a voe unan ag an daouzek Olympad e gwengelouriezh Hellaz, a ren war ar morioù hag ar c'hezeg, hag a zegas ar c'hrenoù-douar hag ar barroù-avel.[1] E-pad oadvezh an arem, e veze anavezet evel un doue-tiern e Pylos ha Thebai. Graet e vez "difretour an douar" anezhañ. Er gwengeloù Arkadiat eo ereet gant Demeter ha Persefone, ha skeudennaouet e veze evel ur marc'h, daoust ma seblante bout un doue ag ar morioù e penn-kentañ. Kevatal eo Neptunus dezhañ e mitologiezh ar Romaned.

Poseidon a oa gward ar voraerien ha meur a gêr hellazat. Homeros hag Hesiodos a venegjont e teuas Poseidon da vout tiern ar morioù goude marv e dad kronos, ha rannadur ar bed e teir lodenn: an oabl a voe roet da Zeus, an isdouaroù da Hades, hag ar morioù da Poseidon. En Ilias e oa Poseidon e tu an ac'haiz pa oant o aloubiñ Troia. Hag a-enep Odysseüs hag e zistro davet Ithake e oa en Odysseia, peogwir e voe tarzhet lagad mab Poseidon: ar c'hyklop Polyfemos. Poseidon a zialas en ur zegas ur mell barr-avel dezhañ, o tistruj bag Odysseüs ha kas d'an Anaon holl e gileed. Kavout a reer Poseidon e Kanoù Homeros. En Timaeus ha er Critias skrivet gant Platon e veze gwardet an enezenn Atlantis gant Poseidon.[2][3][4]

Un emgann a voe etre an doueez Athena ha Poseidon evit keoded Athen. An tiern ag ar morioù a voe trec'het, hogen, degas a reas ul liñvadenn war an Atheniz d'o c'hastizañ evit bout dibabet Athena en e raok.[5]

  1. Burkert 1985, pp. 136–139.
  2. Plato (1971). Timaeus and Critias. London, England : Penguin Books Ltd.. 167 p. ISBN 9780140442618. 
  3. Timaeus 24e–25a, R. G. Bury translation (Loeb Classical Library).
  4. Also it has been interpreted that Plato or someone before him in the chain of the oral or written tradition of the report accidentally changed the very similar Greek words for "bigger than" ("meson") and "between" ("mezon") – Luce, J.V. (1969). The End of Atlantis – New Light on an Old Legend. London : Thames and Hudson. 224 p. 
  5. Burkert 1983, pp. 149, 157.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search