Kir Veliki

Kir II (perzijski: Kuruš; 599. p. n. e – 530. p. n. e), poznatiji kao Kir Veliki, bio je kralj Perzije i osnivač Ahemenidskog Carstva. Tokom svoje vladavine proširio je carstvo na veći dio jugozapadne i centralne Azije, od Egipta i Bosfora na zapadu sve do rijeke Ind na istoku, i stvorio prvo i najveće carstvo antičkog doba. Tokom tri decenije vladavine, ovaj vladar je pobijedio i pokorio neka veća kraljevstva tog doba, uključujući Mediju, Lidiju i Babilon, a vodio je vojne ekspedicije i u centralnu Aziju gdje je pokorio sve narode. Ipak, nije išao u pohode na afrički Egipat ili evropsku Grčku kao kasnije Kambiz II i Darije I Veliki. Prema Herodotu, poginuo je u bici protiv Skita u ljeto 530. ili 529. p. n. e. Naslijedio ga je sin Kambiz II koji je osvojio Egipat tokom kratke vladavine. Kir (Cyrus) je bio sljedbenik zoroastrijske religije.^[1] Osim jakog uticaja na iransku historiju, Kir je snažno uticao i na judaizam, ljudska prava, politiku, vojnu strategiju te uopšte na istočnu i zapadnu civilizaciju.

1. ^ "Ahemenidska religija (enciklopedija Iranica)". Arhivirano s originala, 31. 7. 2009. Pristupljeno 25. 4. 2010.