Stefan Nemanja

Ovom članku potrebna je jezička standardizacija, preuređivanje ili reorganizacija. Pogledajte kako poboljšati članak, kliknite na link uredi i doradite članak vodeći računa o jezičkim i stilskim standardima Wikipedije. Ako niste sigurni kako bi članak trebao izgledati, pogledajte neke od dobrih članaka.

Ovaj članak zahtijeva čišćenje. Pomozite u poboljšavanju članka pišući ili ispravljajući ga u enciklopedijskom stilu.

Moguće je da članak ne poštuje standarde Wikipedije na bosanskom jeziku. Pod ovim se podrazumijevaju afrikati, pravopis, pisanje riječi u skladu sa standardima, te način pisanja članaka.

Stefan Nemanja
Veliki knez Srbije
Vladavina	1166. - 1196.
Nasljednik	Stefan Nemanjić
Supružnik	Ana Nemanjić
Djeca	Vukan Nemanjić Stefan Nemanjić Rastko Nemanjić Efimija Nemanjić
Otac	Zavida, knez Zahumlja
Rođenje	1113. Ribnica
Smrt	13. februar 1199. Manastir Hilandar
Mjesto sahrane	Manastir Studenica

Stefan Nemanja (Стефан Немања); 1113. - 13. februar 1199. bio je veliki župan Srbije od 1168. do 1196. godine. Kao član dinastije Vukanović, Nemanja je osnovao dinastiju Nemanjić koja je upamćena po tome da je utemeljila Srpsko carstvo i nacionalnu crkvu. Prema Srpskoj akademiji nauka i umjetnosti, Nemanja spada među najznačajnije Srbe zbog njegovog književnog doprinosa i altruističkih atributa.

Nakon tri decenije ratovanja i pregovora koji su konsolidirali Srbiju između zapadnog i bizantijskog uticaja, Nemanja je abdicirao u korist svog srednjeg sina Stefana Nemanjića koji je postao prvi krunisan kralj među Nemanjićima, zbog čega je nazvan Prvovjenčani. Nemanja je otišao u Svetu Goru gdje je postao monah pod nazivom Simeon. Na kraju života pridružio mu se njegov najmlađi sin Rastko (kasnije poznat kao Sveti Sava) koji je postao prvi nadbiskup Srpske pravoslavne crkve.

Zajedno sa sinom Savom, Nemanja je izgradio srpski manastir Hilandar na Svetoj Gori 1198. godine i izdao Hilandarsku povelju. Manastir je kasnije postao kolijevka Srpske pravoslavne crkve. Srpska pravoslavna crkva je kanonizirala Stefana Nemanju ubrzo nakon njegove smrti pod imenom sveti Simeon Mirotočivi (srpski: Свети Симеон Мироточиви) nakon brojnih čuda.