Messerschmitt Bf 109

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 18/07/2010.

Bf 109
Διατηρημένο Messerschmitt Bf 109E-4
Τύπος	Καταδιωκτικό
Κατασκευαστής	Bayerische Flugzeugwerke (Messerschmitt)
Σχεδιαστής	Willy Messerschmitt
Παρθενική πτήση	28 Μαΐου 1935
Πρώτη παρουσίαση	1937
Αποσύρθηκε	1945 Luftwaffe, 1965 Ισπανία
Κύριος χειριστής	Γερμανική Πολεμική Αεροπορία (Luftwaffe)
Παραγωγή	1937–1945
Μονάδες που παρήχθησαν	30.480[1]
Κόστος μονάδας	-
Πλήρωμα	Μονομελές
Μήκος	8,95 m
Εκπέτασμα	9,925 m
Ύψος	2,60
Επιφάνεια πτέρυγας	16,40
Μεικτό βάρος	3.140 kg
Μέγιστο βάρος απογείωσης	3.400 kg
Μέγιστη ταχύτητα	640 km/h
Αυτονομία	850 km
Μέγιστο ύψος	12.000 m
Βαθμός ανόδου	1.020 m/min
Πολυβόλα	1 πυροβόλο MG 151/20 των 20 mm (ή 1 πυροβόλο MK 108 των 30 mm), 2 πολυβόλα MG 131 των 13 mm
Βόμβες	2 ρουκέτες WGr.21 ή 1 βόμβα των 250 kg ή 4 βόμβες των 50 kg

Το Messerschmitt Bf 109 ήταν γερμανικό μαχητικό αεροσκάφος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Βίλλυ Μέσσερσμιτ (Willy Messerschmitt) στις αρχές της δεκαετίας του ’30. Ήταν ένα από τα πρώτα πραγματικά σύγχρονα αεροσκάφη της περιόδου εκείνης, περιλαμβάνοντας χαρακτηριστικά όπως ολομεταλλικό κέλυφος ατράκτου, κλειστό κουβούκλιο και ανασυρόμενους τροχούς προσγείωσης. Το Bf 109 παρήχθη σε μεγαλύτερους αριθμούς από οποιοδήποτε άλλο καταδιωκτικό αεροσκάφος στην ιστορία, με 30.480 μονάδες κατά την περίοδο 1938-1945^[1]. Η παραγωγή καταδιωκτικών αποτέλεσε το 47% της συνολικής γερμανικής παραγωγής αεροσκαφών και το Bf 109 κάλυψε το 57% της παραγωγής καταδιωκτικών όλων των τύπων.

Το Bf 109 ήταν το βασικό καταδιωκτικό της Λουφτβάφε (Luftwaffe) καθ’ όλη τη διάρκεια του Β΄ Π.Π., αν και από τα 1942 άρχισε να αντικαθίσταται εν μέρει από το Focke-Wulf Fw 190. Το Bf 109 σημείωσε περισσότερες καταρρίψεις από οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος στην ιστορία. Κατά περίσταση υπηρέτησε ως μαχητικό «αεροπορικής υπεροχής», μαχητικό συνοδείας, καταδιωκτικό, ελαφρό βομβαρδιστικό και αναγνωριστικό. Αν και είχε κάποιες αδυναμίες, όπως μικρή ακτίνα δράσης και, κυρίως, ένα στενό κι επικίνδυνο σύστημα τροχών προσγείωσης που ανασύρονταν προς τα έξω, ανταγωνίστηκε επάξια τους αντιπάλους του μέχρι το τέλος του πολέμου.

Το Bf 109 χρησιμοποιήθηκε από τους τρεις κορυφαίους άσσους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου: τον Έριχ Χάρτμαν (Erich Hartmann), τον μεγαλύτερο άσσο όλων των εποχών με 352 νίκες, τον Γκέρχαρντ Μπάρκχορν (Gerhard Barkhorn), με 301 νίκες, και τον Γκίντερ Ραλ (Günther Rall) με 275 νίκες. Όλοι τους πέταξαν με την 52η πτέρυγα μάχης, κυρίως στο Ανατολικό μέτωπο, σε μια μονάδα που χρησιμοποιούσε αποκλειστικά Bf 109 διαφόρων τύπων, σημειώνοντας συνολικά πάνω από 10.000 νίκες. Καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, ο Χάρτμαν αρνήθηκε να πετάξει στη μάχη με άλλο αεροσκάφος. Ο Χανς Γιόαχιμ Μαρσέιγ (Hans-Joachim Marseille), ο «αστέρας της Αφρικής», πετώντας επίσης με Bf 109, πέτυχε 158 νίκες, κυρίως εναντίον των Συμμάχων στη Βόρειο Αφρική, συμπεριλαμβανομένων 17 καταρρίψεων που σημείωσε μέσα σε μια μόνο μέρα.

Το Bf 109 θα συγκρίνεται πάντα με τον κύριο αντίπαλό του, το Supermarine Spitfire (Σπιτφάιρ). Τα δυο αεροσκάφη υπήρξαν ανάμεσα στα καλύτερα της εποχής τους.