Bildliteraturo

Nun mi klarigu ĉi tion. Ĉu vi asertas, ke ni hazarde detruis vian barilon, aŭton kaj domon? Bone. sed ĝi ankaŭ diras ĉi tie, ke vi havis 42 colojn platekranan T.V. ... Vidu mi ne pridubas vian honestecon, sed aahhh... Ne ne. Ĝi estis 47 coloj T.V.!
La skizado de komikso.
paĝo de Little Nemo in Slumberland de Winsor McCay.

Bildliteraturokomikso[1][2]bildstria literaturo estas arto en kiu io esprimiĝas per - kaj disvolviĝas laŭ - sinsekvo de bildoj (fotoj, desegnoj, ktp).

Oni foje konsideras, ke bildliteraturo estas hibrido inter literaturo kaj belarto, t. e. teksto kaj bildoj kiuj kune esprimas ion, disvolviĝantan ofte laŭ tempo. Tamen ekzistas kelkaj specimenoj, kiuj tute ne entenas tekstojn, kio montras ke la precipa eco kuŝas en la bildoj mem kaj ties sinsekvo (en tio ĝi pli parencas al kinarto).

Ĝi estas unu el la plej novaj artospecoj, sed se oni akceptas senskriban neolitikan arton kaj bild-ornamitajn Egiptajn hieroglifojn kiel ties praformojn, ĝi apartenas ankaŭ al la plej malnovaj.

Moderna bildliteraturo, kun ties kohero inter teksto, bildo kaj kronologio, devenas de komiksoj (ŝercaj, amuzigaj bildrakontoj) en Usonaj gazetoj de la 19-a jarcento, kiuj siavice estis pluevoluo de pli fruaj politikaj satirdesegnoj, tre rilataj al la politika uzado de karikaturoj laŭlonge jam de la tuta 19-a jarcento, en kiu oni uzis tekstojn interne de la bildoj, kaj ĉefe de pli praaj rakontoj sub formo de sinsekvoj de bildoj, sed kun teksto skribita aparte, kiel la Tapiŝo de Bayeux aŭ la Epinal-bildoj .

  1. Komikso en PIV
  2. ReVo  Komikso en ReVo

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search