Carl Schmitt

Carl Schmitt
Persona informo
Carl Schmitt
Naskiĝo	11-an de julio 1888 (1888-07-11) en Plettenberg
Morto	7-an de aprilo 1985 (1985-04-07) (96-jaraĝa) en Plettenberg
Tombo	Plettenberg vd
Religio	katolikismo vd
Etno	Germanoj vd
Lingvoj	germana vd
Ŝtataneco	Germanio vd
Alma mater	Munkena universitato - juro Universitato de Berlino - juro Universitato de Strasburgo - PhD in Law (en) (–1910) vd
Partio	Nacisocialisma Germana Laborista Partio vd
Familio
Gefratoj	Auguste Schmitt (en) vd
Edz(in)o	Pavla Dorotić (en) Duška Schmitt (en) vd
Infanoj	Anima Schmitt de Otero (en)  ( ) vd
Profesio
Alia nomo	Johannes Negelinus vd
Okupo	juristo geopolitikisto politikisto vd
Laborkampo	Politika teologio kaj konstitucia juro vd
Aktiva en	Berlino vd
Doktoreca konsilisto	Fritz van Calker vd
Verkado
Verkoj	The Concept of the Political ❦ Land und Meer vd
Filozofo
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Carl Schmitt (ankaŭ Carl Schmitt-Dorotic; naskiĝis la 11-an de julio 1888 en Plettenberg, mortis la 7-an de aprilo 1985 samloke) estis germana ŝtata juristo kaj politika filozofo, kiu funkcis politike dum la Vajmara Respubliko, Nazia Germanio kaj poste.

Schmitt konsideris la kampon de politiko kiel konstanta lukto, en kiu la fortaj venkas kaj tial, malaprobis liberalismon, kaj laŭdis la diktatorecon. En la fruaj jaroj de la Tria Regno, Schmitt estis inter la gvidaj juristoj kiuj laboris en la servo de Adolf Hitler, kvankam poste li estis forlasita.

La ideoj de Schmitt ricevis la atenton de filozofoj kaj politikaj teoriuloj, inkluzive de Walter Benjamin, Leo Strauss, Jacques Derrida, Giorgio Agamben, Slavoj Žižek, Alain Badiou, Jacob Taubes, Chantal Mouffe, Hannah Arendt, Susan Buck-Morss, Waldemar Gurian, Carlo Galli, Jaime Guzmán, Jürgen Habermas, Friedrich Hayek, Reinhart Koselleck, Antonio Negri, kaj Paul Gottfried, inter aliaj.

Kvankam liaj ideoj kaj pensoj estas konsideritaj kontestataj pro lia subteno por Naziismo, tamen multaj pensuloj korespondis kun liaj ideoj pro la teoria komplekseco kaj dilemoj levitaj per tiu penso koncerne la demandon de kiu estas la suvereno, lia koncepto de la politiko kaj de stato de krizo en la lando.