Ekstertero

Nigra fono kun helaj formoj de diversaj grandecoj disĵetitaj hazarde ĉirkaŭe. Ili kutime havas blankajn, ruĝajn aŭ bluajn nuancojn.
Parto de la Ultra-Profunda Kampo de Hublo-bildo montranta tipan sekcion de spaco enhavanta galaksiojn intermetitajn per profunda vakuo. Konsiderante la finhavan lumrapidon, ĉi tiu vido kovras la pasintajn 13 miliardojn da jaroj de la historio de la kosma spaco.

Kosma spaco, ofte mallongigita al spaco, estas la vastaĵo kiu ekzistas preter la Tero kaj ĝia atmosfero kaj inter ĉielaj korpoj. Kosma spaco ne estas tute malplena—ĝi estas preskaŭ perfekta vakuo[1] enhavanta malaltan densecon de partikloj, ĉefe plasmon de hidrogeno kaj heliumo, same kiel elektromagnetan radiadon, magnetajn kampojn, neŭtrinojn, polvon kaj kosmajn radiojn. Ĝi havas efike neniun froton, permesante al steloj, planedoj kaj lunoj moviĝi libere laŭ siaj idealaj orbitoj, sekvante la komencan formacion. Observaĵoj indikas ke la plimulto de la masenergio en la observebla universo estas malluma energio, speco de vakuenergio kiu estas nebone komprenita.[2][3] Intergalaksia spaco okupas la plej grandan parton de la volumeno de la universo, sed eĉ galaksioj kaj stelsistemoj konsistas preskaŭ tute el malplena spaco.

Astronomiaj objektoj, kies origino ne estas en la Sunsistemo, estas nomitaj eksterasolaj. La esprimo ekstertera estas ankaŭ uzata en konekso kun ekstertera vivo.

  1. Roth, A.. (2012) Vacuum Technology. Elsevier, p. 6. ISBN 9780444598745.
  2. Dark Energy, Dark Matter. NASA Science. Arkivita el la originalo je 2013-06-02. “Montriĝas, ke ĉirkaŭ 68% de la Universo estas malluma energio. Mallumo materio konsistigas ĉirkaŭ 27%.”.
  3. Freedman, Roger A.; Kaufmann, William J.. (2005) Universe, 7‑a eldono, New York: W. H. Freeman and Company. ISBN 978-0-7167-8694-8.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search