Gravedeco

Parto de serio pri
Homa kresko kaj disvolviĝo
Etapoj
Zigoto Embrio Feto Bebo Infaneto Infano Preadolesko Adolesko Juna plenkreskulo Plenkreskulo Maljunulo
Biologiaj mejloŝtonoj
Fekundigo Gravedeco Nasko Marŝado Akirado de lingvaĵo Pubereco Menopaŭzo Maljuniĝado Morto
v • d • r

Tiu artikolo temas pri homa gravedeco. Pri aliaj mamuloj vidu tie. Pri aliaj animaloj vidu tie.

Gravedeco estas procedo, per kiu virino finportos vivajn idojn ekde koncipo ĝis tempo, kiam la idaro kapablas la vivon ekster la utero. Ĝi komenciĝas per la koncipo, kio estas procedo de fekundigo kaj formigado de zigoto (la fekundigita ovĉelo post unuiĝo de vira kaj virina gametoj) kaj finiĝas per nasko, per cezara sekco, aborto aŭ spontana aborto.

Iam la nocio de gravedeco rilatas ankaŭ al kelkaj pluaj mamuloj, precipe al primatoj. Sed por bestoj oni kutime uzas terminon mamula gravedeco.

La gravedeco daŭras proksimume 40 semajnoj ekde la unua tago de la lasta menstrua ciklo ĝis la nasko (38 semajnoj de la fekundigo). Ĝi estas apartigita en tri trimestrojn. En la unua trimestro minacas la plej granda risko de la spontana aborto de feto. La aborto estas ofte rezulto de defekto de la feto, de ĝiaj gepatroj aŭ difektigo kaŭzita post la koncipo.

Ĉe la homa specio la gravedeco kutime estas por unusola ido, sed povas okazi ankaŭ pluridaj gravedecoj. La aplikado de teknikoj de helpita reproduktado rezultis lastatempe en pliigo de proporcio de pluridaj gravedecoj eĉ en disvolviĝantaj landoj.^[1]​

1. ↑ La proporcio de ĝemelaj gravedecoj en la ĝenerala populacio estas de 1,5 %. Per En teknikoj de helpita reproduktado oni povas atingi 20 %. Luis E. Tsng, Juan F. Mere. Ginecología y Obstetricia. Vol. 42, nº 3, decembro 1996.