Kaverno

Kavernoj (foje ankaŭ nomitaj grotoj) estas subteraj kavoj, kiuj ligiĝas al la tera surfaco per kelkaj truoj (groto estas artefarita aŭ kurioza kaverno). Ili formiĝas per subfoso de kalkoŝtonoj, dolomitoj, gipsoj kaj kelkaj facile solveblaj mintavoloj. Oni trovas ankaŭ glaciajn kavernojn. Estas multaj manieroj per kiuj kavernoj povas estiĝi, kaj estas kombinaĵoj de kemiaj procezoj, tektonaj fortoj kaj atmosferaj influoj. La plej ofta procezo estas karstigo, t.e. solvo de kalkecaj ŝtonoj fare de pluvakvo. Ilin ofte loĝas animaloj karakterizataj de blindeco, senpigmentiĝo, gigantismo. Post paleolito, multaj kavernoj estis uzataj de homo (loĝejo, kavernurboj, kaverna pentrado). Kavernoj estas objektoj de esploro por speleologio kaj arkeologio.

Laŭ Francisko Azorín groto estas Kaverno en monto; artefarita kaverno.^[1] Li indikas etimologion el greka kripta kaj de tie la latina crupta.^[2]

Laŭ Francisko Azorín kaverno estas Natura, profunda kavaĵo; subtera kavaĵo.^[3] Li indikas etimologion el la latina caverna, el cavus (kavaĵo)..^[4]

1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 85.
2. ↑ Azorín, samloke.
3. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 109.
4. ↑ Azorín, samloke.