Kofro

Vojaĝa kofro
Florenca kofro el la 15-a jarcento.

Kofro estas fortika ŝlosebla kesto el ligno, metalo aŭ alia simila materialo, kun malfermebla kovrilo, destinita enteni vestojn kaj aliajn aĵojn, uzebla kiel meblo kaj/aŭ vojaĝa pakumo. Ĝia interna spaco povas esti dividita en fakojn.

Laŭ Francisko Azorín kofro estas Meblo ŝlosebla k. transportebla el ligno aŭ ledo por enteni vestojn k. aliaĵojn.[1] Li indikas etimologion el la latina cophinus (kesto). Kaj li aldonas la terminojn vojaĝkofro, mankofro, fabrikokofro kaj kofreto.[2]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 113.
  2. Azorín, samloke.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search