Metopo

Metopo en la klasika arkitekturo de la antikva epoko laŭ la Esperanto-vortaro PIV estas "elemento de dorika friso, ŝtonplato dekore aŭ figure skulptita inter du triglifoj".

Laŭ Francisko Azorín metopo estas Ornamita pleto inter ĉiu du triglifoj ĉe la dorikorda friso.^[1] Li indikas etimologion el la greka metope, el meta + ope (meza truo) kaj de tie la latina metopa. ^[2]

1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 138.
2. ↑ Azorín, samloke.