Norda Ligo

Norda Ligo
partio
organizaĵo Redakti la valoron en Wikidata
Komenco 10-a de februaro 1991 vd
Antaŭe Norda Ligo Piemonto • Liga Veneta • Lombarda Ligo vd
Lando(j) Italio vd
Sidejo Milano
Ideologio

federismoregionismoEŭroposkeptikismo • dekstra popolismo • socia konservativismo • ekonomia liberalismo • Padia naciismo

Fondinto(j) Umberto Bossi vd
Ĉefestro(j) Matteo Salvini (2013–)
Angelo Alessandri (en) Traduki (2005–2012)
Luciano Gasperini (en) Traduki (2002–2005)
Stefano Stefani (1995–2002)
Franco Rocchetta (en) Traduki (1991–1994)
Marilena Marin (en) Traduki (1989–1991)
Umberto Bossi (1989–2012) Redakti la valoron en Wikidata vd
Membro de Eŭropa Alianco por Libereco
partio Identeco kaj Demokratio
Eŭropo de Nacioj kaj Libero Redakti la valoron en Wikidata vd
Posedatoj La Padania Redakti la valoron en Wikidata vd
Retejo Oficiala retejo
vdr
Ligo
Lega
partioorganizaĵo
Lando  Italio
Estro Matteo Salvini
Fondiĝo La 4-an de decembro 1989
Ĉefa sidejo via Bellerio, 41 20161 Milano
Ideologio Federismo, aŭtonomismo, regionismo, separismo, Naciismo[1][2][3][4][5]
Ĵurnalo La Padania
Junulara organizaĵo Movimento Giovani Padani (MGP)
Retejo http://www.leganord.org/
vdr

La Norda Ligo por la Sendependeco de la Padanio, ofte mallongigata Norda Ligo, estas politika partio, federacio de diversaj aŭtonomistaj movadoj en italaj regionoj, inter kiuj, speciale, la Lega Lombarda kaj la Liga Veneta.

La partio, ofte nomata kiel Carroccio en gazeta stilo, estas aktiva ĉefe en la Norda Italio, sed ankaŭ en aliaj regionoj de centra Italio. La federacia sekretario kaj gvidanto de la partio estas Matteo Salvini.

Unue subtenanto de la federismo, ekde 1996 Norda Ligo proponis la secesion de la Nordaj regionoj, difinitaj kiel Padanio. Aktuale, reproponas la projekton de federacio, efektivigebla per fiska federacio kaj la transigo al regionoj de kelkaj taskoj pratikitaj de Ŝtato. Ĝi proponas ankaŭ la pligrandigon de la politika valoro de Norda Italio kaj la pliigon kaj la valorigon de la regionaj kulturoj kaj dialektoj.

Norda Ligo batalas por la realigo de pliseveraj normoj kontraŭ la islama fundamentismo; kontraŭas la eniro de Turkio en la Eŭropa Unio kaj estas konsiderita kiel Eŭroposkeptika movado[6]. Ĝi emfazas ankaŭ la batalojn kontraŭ la kontraŭleĝa enmigrado kaj kontraŭ la malŝparoj en ŝtata administrado.

La partio subtenas la transformon de Italio en federacian ŝtaton kaj la donadon de larĝa aŭtonomio al certaj regionoj en Italio, precipe en la nordo (al la provincoj de Veneto, Lombardio, Piemonto, Ligurio, Emilia-Romanjo kaj Toskanio). La konstitucio de la partio deklaras ke ĝi apogas impostan federacion, en kiu la tuta distrikto estos impostita.

  1. Pierre-André Taguieff, L'illusione populista, eldonejo Bruno Mondadori, Milano 2003.
  2. Bruno Luverà, I confini dell'odio, Editori Riuniti, 1999
  3. Giuseppe Scaliati, Dove va la Lega Nord. Radici ed evoluzione politica di un movimento populista, Edizioni zero in condotta, Milano 2006
  4. Roberto Biorcio, La Padania promessa. La storia, le idee e la logica d’azione della Lega Nord, Il Saggiatore, Milano 1997
  5. Luciano Costantini, Dentro la Lega. Come nasce, come cresce, come comunica, Koinè, Roma 1994
  6. [2005] L'Europa in Italia. Élite, opinione pubblica e decisioni, ‑a eldono (itale), p. 106.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search