Pavimo

pavimita strateto en norda Francio, jam unu el la trotuaroj asfaltitis

Pavimo estas stabila surfaco de ŝoseo, formita el regule metitaj pecoj ( nomataj pavimeroj) el solida materialo; plej ofte el fortika natura ŝtonaĵo (ekzemple grejsogranito), foje ankaŭ el betono, malofte el ligno (vidu sube).

Laŭ Francisko Azorín pavimo estas Ŝtona, ligna, asfalta kovraĵo de strato, plenko, ŝoseo.[1] Li indikas etimologion el la latina pavimentum (pavimo). Kaj li aldonas la terminojn pavimi (kovri per pavimeroj) kaj pavimisto.[2] Laŭ la desegno montrita de Azorín pavimo estas tuj sur la planko.

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo kaj metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 160.
  2. Azorín, samloke.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search