Back Sigmund Freud Afrikaans Sigmund Freud ALS ፍሮይድ Amharic Sigmund Freud AN سيغموند فرويد Arabic ܙܝܓܡܘܢܕ ܦܪܘܝܕ ARC زيڭموند فرويد ARY سيجموند فرويد ARZ চিগ্মণ্ড ফ্ৰয়েড Assamese Sigmund Freud AST
.jpg)
_002.jpg)
Sigmund FREUD [frojd] (naskiĝis kiel Sigismund Schlomo Freud la 6-an de majo 1856 en Příbor, Moravio, tiam Aŭstra imperio, mortis la 23-an de septembro 1939 en Londono, Anglujo) estis neŭropsikiatro kaj neŭrologo laboranta en Vieno, Aŭstrujo. Li estas la ekpripensinto kaj fondinto de la psikoanalizo, nome klinika metodo por traktadi psikopathologion pere de dialogo inter paciento kaj psikoanalizisto.[1]
Freud naskiĝis en galicia familio de judoj en la moravia urbo Freiberg, en la Aŭstra imperio. Li kvalifikiĝis kiel doktoro de medicino en 1881 en la Universitato de Vieno.[2][3] Post finigi la habilitigon en 1885, li estis nomumita kiel instruisto pri neŭropatologio kaj iĝis helpoprofesoro en 1902.[4] Freud loĝis kaj laboris en Vieno, kie li plenumis klinikan praktion tie en 1886. En 1938, Freud lasis Aŭstrion por fuĝi el Naziismo. Li mortis en ekzilo en Unuiĝinta Reĝlando en 1939.
Fondinte psikoanalizon, Freud disvolvigis terapeŭtikajn teknikojn kiel la uzado de la libera asocio kaj malkovris la koncepton de alligiteco, establante sian centran rolon en la analiza procezo. La redifino fare de Freud pri sekseco por inkludi ties infanajn formojn kondukis lin formuli la nun tre popularan koncepton de Edipa komplekso kiel centra temo de la psikoanaliza teorio.[5] Lia analizo de sonĝoj kiel dezir-postulado havigis al li modelojn por la klinika analizo de simptomformado kaj la subtavolaj mekanismoj de subpremado. Sur tiu bazo Freud prilaboris sian teorion de senkonscio kaj disvolvigis modelon de psika strukturo kiu enhavas id, ego kaj super-ego.[6] Freud postulis la ekziston de libido, nome seksa energio el kiu mensaj procezoj kaj strukturoj estas investitaj kaj kiu generas erotajn alligitecojn, kaj eĉ mortodrivon, nome fonto de kompulsia ripetado, hato, agresemo kaj neŭrozan kulpo-senton.[7] En siaj lastaj verkoj, Freud disvolvigis ampleksan interpretadon kaj kritikon kaj de religio kaj de kulturo.
Liaj teorioj estas pridiskutataj kaj nuntempe kontraŭuloj konsideras la metodojn psikanalizajn pli-malpli malefikaj ol aliaj terapimetodoj. Tamen Sigmund Freud daŭre famas kiel influa filozofo de la 20-a jarcento. Kvankam en ĝenerala malaltigo kiel diagnoza kaj klinika praktiko, psikoanalizo restas influa ene de psikologio, psikiatrio, kaj psikoterapio, kaj en homa scienco. Ĝi plue generas etendan kaj tre polemikan debaton rilate al sia terapeŭta efikeco, sia scienca statuso, kaj ĉu ĝi progresas aŭ estas malprofita al la celoj de feminismo.[8] Tamen, la verkaro de Freud kovris nuntempan okcidentan filozofion kaj popularan kulturon. La poezia omaĝo de W. H. Auden en 1940 al Freud priskribas lin kiel kreinto de "tuta opiniklimato / sub kiu ni kondukas niajn diversajn vivojn."[9]
- ↑ Ford & Urban 1965, p. 109
- ↑ (2013) “Sigmund Freud”, Fifty Key Thinkers in Psychology. Routledge. ISBN 978-1-134-70493-4.
- ↑ Eric R. Kandel The Age of Insight: The Quest to Understand the Unconscious in Art, Mind and Brain, from Vienna 1900 to the Present. New York: Random House 2012, pp. 45–46.
- ↑ Gay 2006, pp. 136–37
- ↑ Jones, Ernest (1949) What is Psychoanalysis ? London: Allen & Unwin. p. 47.
- ↑ Mannoni, Octave, Freud: The Theory of the Unconscious, London: Verso 2015 [1971], pp. 49–51, 152–54
- ↑ Mannoni, Octave, Freud: The Theory of the Unconscious, London: Verso 2015 [1971], pp. 146–47
- ↑ Pri ĝia efikeco kaj la influo de psikoanalizo sur psikiatrio kaj psikoterapio, vidu The Challenge to Psychoanalysis and Psychotherapy, Chapter 9, Psychoanalysis and Psychiatry: A Changing Relationship En webarchive 6a de Junio 2009 de Robert Michels, 1999 kaj Tom Burns Our Necessary Shadow: The Nature and Meaning of Psychiatry London: Allen Lane 2013 pp. 96–97.
- Pri la influo sur psikologio, vidu The Psychologist, Decembro 2000 En webarchive 31a de decembro 2014
- Pri la influo de psikoanalizo sur la homaj sciencoj, vidu J. Forrester The Seductions of Psychoanalysis Cambridge University Press 1990, pp. 2–3.
- Por la debato pri efikeco, vidu Fisher, S. kaj Greenberg, R.P., Freud Scientifically Reappraised: Testing the Theories and Therapy, New York: John Wiley, 1996, pp. 193–217
- Por la debato pri la scienca statuso de psikanalizo vidu Stevens, Richard. (1985) Freud and Psychoanalysis. Milton Keynes: Open University Press, p. 91–116. ISBN 978-0-335-10180-1.
- Por la debato pri psikoanalizo kaj feminismo, vidu Appignanesi, Lisa & Forrester, John. Freud's Women. London: Penguin Books, 1992, pp. 455–74
- ↑ Thurschwell, Pamela. (2009) Sigmund Freud. London: Routledge. ISBN 0-415-21520-X.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search