Terakoto

Terakoto (el la itala: terra cotta, bruligita tero) estas ceramika substanco bakita el brikkolora (ĉar ferenhava) argilo.

Laŭ Francisko Azorín terakoto estas Skulptaĵo de kuirita argilo.^[1] Li indikas etimologion el la latina tera + cocta (tero kuirita).^[2]

1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 200.
2. ↑ Azorín, samloke.