Tono

Tono laŭ PIV estas ^[1]

1. muzika sono kun difinita alto:
2. diferenco de tonalto, egala al sesono de unuoktava gamo = plenduto;
3. tiu grado de la skalo, sur kiu estas bazita komponaĵo = toniko;
4. nuanco de la voĉo, maniero paroli, per kiu oni esprimas siajn sentojn;
5. en arto, la nuanco kaj brileco de koloro;
6. en fonologio, la relativa tonalto de silaba vokalo (vidu pri tio la paĝon tonlingvo).

Klarige pri la unua signifo:

• en klasika muziko, tono karakteriziĝas per tondaŭro, tonalto, amplitudo (laŭteco) kaj sonkoloro;
• pura muzika sono kun difinita tonalto (sinusa sonondo);

1. ↑ artikolo tono en la Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), eldono de 2020, reta versio, ankaŭ jam en la eldono de 2002, presita eldono, paĝo 752