Desgaitasun

Desgaituek ataza askotan oztopoak izan arren, baliabideak jarriz gero gauza dira pertsona gaidunek egiten dituzten jarduera asko egiteko. Irudian, gurpil-aulkian ibili behar duten pertsona desgaitu batzuk boleibolean jokatzen.

Desgaitasuna baldintza bat da, non pertsona batzuek akats fisiko, intelektual edo sentsorialen bat izaten baitute, besteak beste, epe laburrera edo luzera; gizartean elkarreragiteko eta parte hartzeko moduari eragiten baitio.[1] Herrialde gehienetan, desgaitasuna duten pertsonek beren izaera onartzeko eska dezakete, eta, maila jakin batetik aurrera, desgaitasun ziurtagiri bat, zenbait eskubide eta debeku eskuratzeko aukera ematen diena. Elbarritasun edo minusbaliotasun terminoa gutxiesgarritzat hartzen da herrialde gehienetan.[1][1]

Desgaitasuna duten Pertsonen Eskubideei buruzko Nazioarteko Konbentzioak, NBEk 2006an onartuak, desgaitasun bat edo gehiago duen norbait desgaitasuna duen pertsona gisa definitzen du.

Zenbait esparrutan, «ezgaituak», «itsuak», «gorrak» eta abar bezalako terminoak ere, behar bezala erabili arren, mespretxuzkoak edo gutxiesgarriak izan daitezke testuinguruaren arabera; izan ere, pertsona batzuen aburuz, termino horiek desgaitasuna duen pertsona senda dezakete, eta hori diskrimin modu gisa interpretatzen dute. Kasu horietan, gatazka semantikoak saihesteko, «aniztasun funtzionala duten pertsonak» edo «desgaitasuna duten pertsonak» esamoldeak erabiltzea gomendatzen da.

Desgaitasuna duen pertsona zuzenbidezko subjektua da.

  1. a b c (Gaztelaniaz) Discapacidad. 2021-04-25 (Noiz kontsultatua: 2021-05-07).

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search