Difusio

Difusioa, kimikan eta biologian, molekula eta solutuen garraio sistema itzuliezina da, zeinean molekulak kontzentrazio handian dauden eremu batetik kontzentrazio txikiagoan dauden beste eremu batera mugitzen diren. Mugimendu hori etengabea da tenperatura 0 absolutua izan ezean.

Difusioa gasekin eta likidoekin gertatu ohi da. Gas-molekulekin gertatzen den moduan, disoluzio baten molekulek edo ioiek disolbatzailearen bolumenean modu uniformean banatzeko joera nabarmena dute.

Difusioari esker gas bat edo disoluzioan dagoen substantzia bat zabaldu egiten da libre dagoen bolumen osoa bete ahal izateko. Molekulen berezko mugimendua da difusioaren jatorria.

Bi adibidek difusioa eguneroko fenomeno askoren atzean dagoela erakutsiko digute:

• azukre koskorra ur edalontzi batean lagatzen bada, uretan disolbatuko da berez
• lurrin usaina flaskotik aterako da goiko tapoia irekitzen dugunean

Sistema biologikoetan berebiziko garrantzia du difusioak. Adibidez, oxigeno kontzentrazioa biriketan odolean baino handiagoa denez, oxigenoak odolera pasatzeko joera du. Era berean, karbono dioxido gehiago dagoenez odolean biriketan baino, gas horrek biriketara joko du.

Difusio prozesuak Ficken legeen bidez azaltzen dira. Ficken lehenengo legeak difusioaren fluxua kontzentrazio gradientearekiko zuzenki proportzionala dela dio. Hots,

J = -D.${\displaystyle \Delta C}$

J = difusio fluxua

D = difusioaren koefizientea

${\displaystyle \Delta C}$ = kontzentrazioen gradientea

Ioien difusioa mintzetan zehar korapilatsuagoa da, kontzentrazio-gradienteaz gain gradiente elektrikoa ere kontuan hartu behar delako.