Espiritualtasun

Espiritualtasuna tradizionalki definitu da eraldaketa pertsonalaren prozesu moduan, ideal erlijiosoen araberakoa. XIX. mendetik sarritan azaltzen da erlijiotik aparte, eta gehiago bideratzen da esperientzia subjetibo eta hazkunde psikologikorantz. Hala ere, ez dago definizio amankomuna eta orokorrean adostuta: Houtman-ek eta Aupers-ek iradokitzen dute espiritualtasun modernoa nahasketa bat dela, psikologia humanistikoa, mistikoa eta esoterikoa eta Ekialdeko erilijioen artekoa. Beste hitz batzuk dira "hasidismoa, kontenplazioa, kabbala, aszetizismoa, mistizismoa, perfektotasuna, debozioa and errukia".

Bizitza filosofiaren ildo edo modu bat markatzen du azken finean.