Livermorio

Livermorioa
116 Moskovioa ← Livermorioa → Tenesoa
116 Lv                                                                                                                                                                                                                                           Taula periodikoa
Ezaugarri orokorrak
Izena, ikurra, zenbakia	Livermorioa, Lv, 116
Serie kimikoa	ezezaguna
Taldea, periodoa, orbitala	16, 7, p
Masa atomikoa	[293] g/mol
Konfigurazio elektronikoa	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p4 (iragarpena)[1]
Elektroiak orbitaleko	2, 8, 18, 32, 32, 18, 6 (iragarpena)
Propietate fisikoak
Egoera	solidoa (iragarpena)[1][2]
Dentsitatea	(0 °C, 101,325 kPa) 12,9 (iragarpena)[1] g/L
Urtze-puntua	637–780 K (364–507 °C, 687–944 °F)
Irakite-puntua	1035–1135 K (762–862 °C, 1403–1583 °F)
Urtze-entalpia	(iragarpena)[2] kJ·mol−1
Irakite-entalpia	(iragarpena)[1][3] kJ·mol−1
Bero espezifikoa	(25 °C) 7,61 (estrapolazioa)[2] J·mol−1·K−1
Lurrun-presioa P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k T/K
Propietate atomikoak

Livermorioa —lehen ununhexioa (ikurra: Uuh) deitua^[4]— elementu kimiko erradioaktibo sintetiko bat da. 116 atomo-zenbakia du, eta Lv ikurra. Lehen aldiz 2000an Dubnako Ikerketa Nuklearren Institutu Zentralak eta Lawrence Livermore Laborategi Nazionalak sortu zuten^[5]. Izena estatubatuar laborategiaren egoitza den Kaliforniako Livermore hiriaren omenez jarri zioten^[4].

2012ko abenduan, IUPACek aurkikuntza eta izena onartu zituen.^[6] Lau isotopo ezagutzen zaizkio: ²⁹⁰Lv-tik ²⁹³Lv-era artekoak. Ezaguna den isotoporik egonkorrena ²⁹³Lv da, ≈60 milisegundoko bizitza-erdiarekin. Egindako esperimentu batzuen arabera, 7. periodoko elementua da eta 16. taldeko kide baten antzera jarduten du eta metal post-hegazkor baten propietateak ditu.

1. ↑ ^{a b c d} Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria. (2006). Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean eds. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements. (3. argitaraldia) Dordrecht: Springer Science+Business Media ISBN 1-4020-3555-1..
2. ↑ ^{a b c} Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia. (1981). «Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements» Journal of Physical Chemistry (American Chemical Society) 85 (9): 1177–1186.  doi:10.1021/j150609a021..
3. ↑ Fricke, Burkhard. (1975). «Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties» Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry 21: 89–144.  doi:10.1007/BFb0116498..
4. ↑ ^{a b} (Frantsesez) Taillet, Richard; Villain, Loïc; Febvre, Pascal. (2018). Dictionnaire de physique. De Boeck supérieur, 436 or. ISBN 9782807307445..
5. ↑ (Alemanez) Sicius, Hermann. (2015). Chalkogene: Elemente der sechsten Hauptgruppe: Eine Reise durch das Periodensystem. Springer Fachmedien Wiesbaden, 41 or. ISBN 9783658105228..
6. ↑ IUPAC. (2012-5-30). Element 114 is Named Flerovium and Element 116 is Named Livermorium. .