Oratoria

Zizeron Katilina salatzen; Cesare Maccarik margotutako freskoa.

Jatorrian, oratoria hitzaldi, sermoi, panegiriko eta publikoaren aurreko beste hitzezko adierazpenei dagokien literatura-generoa da. Jatorrian, hitzaldiak emateko artea da, etorri handiko hizlari batek entzuleak atsegindu, erakarri, hunkitzeko egiten duena. Hain zuzen, oratoria hitza latinetik dator, "hitz ederrei dagokion artea".[1] Antzinako Grezian eta Antzinako Erroman garrantzi handia izan zuen, eta garai hartako hezkuntza hizlari trebeak lortzera bideratua egon zen. Orduko hizlarien artean aipatzekoak dira, beste batzuen artean, Perikles, Platon (Gorgias, Fedro), Demostenes, Eskines, Zizeron (De oratore) eta Kintiliano (Institutio oratoria). Kintiliano izan zen erretorika klasikoa sistematizatu eta oratoria hitza bera erabilgarri bihurtu zuena.

  1. Juan Mari Lekuona, 612.or.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search