Artikulu hau hobetzeko lanean ari da Gotzon lankidea. Hori dela eta, beharbada hutsuneren batzuk izango dira edukian edo formatuan. Mesedez, aldaketa handi bat egin baino lehen, eztabaida ezazu haren lankide orrian edo artikuluaren eztabaida orrian, erredakzioa koordinatzeko. |
Silaba (grezieraz: συλλαβή, syllaví) katea mintzatuko edozein fonema-talderen oinarrian dagoen funtsezko egitura da, arnasa-kolpe batez ahoskatzen dena[1]. Adibidez, katu hitza bi silabak osatuta dago: ka eta tu. Silaba bat osatzeko nukleo silabiko bat (normalean bokal bat) eta aurreko edo osteko gehigarria (normalean kontsonante bat) beharrezkoa da.
Silabak hitzen adreilu fonologikotzat hartzen dituzte. Hizkuntza baten erritmo, prosodian, metrikan edo ahoskeran eragina dute.
Idazkera silabikoa letrak sortu baino askoz gehiago hasi zen, izan ere, lehendabiziko ereduak k. a. 2800 inguru agertu ziren Sumerreko Ur hirian.[2]
Silaba bakarreko hitzak (adibidez, su) silababakarekoa, bi silabakoak (adibidez, esne) silababikoa eta hiru edo gehiagokoak (adibidez, gramatika) polisilabikoa dute izena. Hizkuntza batzuetako hitzek silaba bat bakarrik izan dezakete (txinerazko hitzek, adibidez).
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search