Tolerantzia

Beste esanahi batzuen berri izateko, ikus: «Tolerantzia (argipena)»

Tolerantzia gainerako pertsonen ideiak, lehentasunak, pentsatzeko moduak edo portaerak onartzeko gaitasunari dagokio.^[1] (Latinezko tolerantĭa dator hitza, eta horrek «onartzen duenaren nolakotasuna» esan nahi du). Kontzeptua XVI. mendearen amaieran sortu zen Frantzian, katolikoen eta protestanteen arteko erlijio-gerretan. Hasiera batean, Elizak funtsezkotzat jotzen ez zituen dogmaren puntuei buruz besteek duten iritziarekiko indulgentzia adieraziko luke. Hala, zentzu gutxiesgarriarekin jaio zen, errotik kendu ezin zena jasan behar baitzen. Terminoaren zentzu positiboa hurrengo mendean baieztatu zen John Locke eta Pierre Baylerekin, eta XVIII. mendeko Ilustrazioak bere funtsezko balioetako bat bihurtu zuen, beste sinesteen onarpenaren esanahiarekin.^[2]

Bestalde, gurea ez bezalako sinesmen edo erlijioak modu publikoan betetzen dituztenekiko ere bada tolerantzia. Beste pertsona batzuen ekintzak edo iritziak onartu eta aintzat hartzearekin zerikusia duen kontzeptua da, pertsona horiek norberarenak ez direnean edo sinesteen esparru pertsonalaren kontra daudenean. Tolerantzia oinarrizko balioa da harmonikoki eta bakean bizitzeko. Kontua ez da besteek esaten edo egiten dutena onartzea, baizik eta gizaki bakoitzaren banakotasuna eta desberdintasunak onartu eta onartzea. Tolerantzia kultura desberdinetako pertsonen, kredoen, etnien eta bizimoduen arteko bizikidetza onaren oinarria dela uste da.^[2]

1. ↑ Tolerance-dictionary.com. .
2. ↑ ^{a b} Tixier du Mesnil, Emmanuelle. (2019). «La tolérance andalouse a-t-elle existé?» L’Histoire (457): 66..