XIX. mendea

XIX. mendea 1801eko urtarrilaren 1ean hasi eta 1900eko abenduaren 31n amaitu zen. Mende honen hasieran, 980 milioi pertsona bizi ziren munduan, eta mendearen amaieran, berriz, 1.650 milioi^[1]. XIX. mendean aldaketa global bat gertatu zen, garai historiko bakar batean ere halako eskala, sakontasun eta dinamismorik ikusi ez zena. Aldaketa hau modernitatearen hasiera bezala ere ezagutzen da^[2][3].

Europan, 1815ean Napoleon garaitu ondoren, aurretik kontinentearen zati handiak konkistatu zituena, antzinako gizarte ordena berrezarri zen alderdi askotan. Hala ere, zenbait aldaketa legal eta ekonomiko mantendu ziren, baita banakako lurralde-berrantolaketak ere. Frantziako Iraultzaren ideiak ezin ziren zuzenean ezabatu. Mendea Frantziako Iraultzako ideiak garatzeko borrokak markatu zuen. Europan, burgesiak eta beste biztanle-talde batzuek askatasun ekonomiko eta sozial handiagoak lortu zituzten. Europako estatu askok konstituzioak onartu zituzten, herritarraren eta estatuaren arteko harreman juridikoa zehazteko. Alderdi politikoak sortu eta ideologiak formulatu ziren. 1860/70eko hamarkadan sortu ziren estatu nazional berrien artean, Italia eta Alemania izan ziren Europako panorama politikoa gehien aldatu zutenak. Estatu nazionala antolatzeko modua mundu osoan hasi zen garaile izaten^[3][4].

Europako potentzia handiak, munduko merkataritzan nagusi zirenak eta euren inperio kolonialak Afrikan eta Asian hedatu zituztenak, munduko potentzia nagusi bihurtu ziren. Potentzia kolonialik handienak, Britainia Handiak, bere Britainiar Inperioak, munduko biztanleriaren ia laurden bat hartzen zuen 1900. urtean eta ozeanoak menderatzen zituen oposizio gabe. Mendearen lehen erdian, indiar azpikontinentea bere kontrolpean jarri zuen, eta, ondoren, Australia konkistatu zien aborigenei. Bere baldintzak inposatu zituen Txinako Inperioan Opioaren Gerretan. Taiping matxinada zanpatua izan ondoren, Txinako botere zentrala kanpoko inperioek higatu zuten. Japoniak, bestalde, batez ere Meiji berrezarkuntzaren ondoren eraberritzea lortu zuen, Europa eta Ameriketako Estatu Batuen dinamiketara batuz^[5]. Otomandar Inperioak, bestalde, murrizten jarraitu zuen, Europa eta Afrika iparraldeko lurralde guztien kontrola galduz. Afrika eta Asiako hego-ekialdea ia erabat kolonizatu zituzten europar potentziek mendearen azken hamarkadetan.

Aitzitik, Hego Amerikako eskualdeak espainiar eta portugaldar kolonialismotik askatu ziren mendearen hasieran. Ipar Amerikan, independentziaren ondoren, Ameriketako Estatu Batuek eremu handiak irabazi zituzten Mexikoren eta tribu indigenen kontura^[6]. Amerikako Gerra Zibilaren ondoren, munduko nazio industrial indartsuenetako bat bihurtu ziren. Europatik eta, neurri txikiagoan, Asiatik etorritako langile kualifikatuen immigrazio handiaren onurak jaso zituzten. Migrazio-mugimendu horiekin batera, munduko biztanleriaren hazkunde handia gertatu zen. Azken hau produktibitatea nabarmen handitzen zuen nekazaritza batez elikatzen zen, eraginkortasuna handitu eta lur azalera handitzen baitzuen. Landa-populazioaren zati handi batek hirietara emigratu zuen. Populazioaren hazkunde handiarekin lotutako arazoak hiriek, teknikoki berritzailea zen azpiegitura berri batek eta masa gizarte modernoaren erakundeek konpondu zitzaten saiatu ziren. Industria Iraultza Ingalaterratik Europako hainbat eskualdetara, AEBetara eta Japoniara hedatu zen mendean zehar. Egitura-aldaketak desberdintasun sozial handiekin batera gertatu ziren. Funtsezko teknologiek, hala nola trenbideek, lurrun-ontziek eta telegrafiak, munduko sarearen hedadura eta abiadura nabarmen handitzea eta distantziaren pertzepzioa aldatzea ekarri zuten. Aurkikuntza zientifiko berri askok, baita medikuntzan ere, pertsona askorentzat hobekuntza praktikoak ekarri zituzten. Baliabideen aurrekaririk gabeko erabilerak, erregai fosiletan oinarritutako ekonomiak eta kulturen hedapen masiboak ingurumenaren eraldaketa eta kutsadura handia eragin zuten. Horregatik, zientzialari batzuek XIX. mendean jada ikusten dute Antropozenoaren hasiera^[7].

1. ↑ Roser, Max; Ritchie, Hannah; Ortiz-Ospina, Esteban. (2013-05-09). «World Population Growth» Our World in Data (Noiz kontsultatua: 2020-10-24).
2. ↑ Bauer, Franz J. 1952-. Das lange 19. Jahrhundert (1789-1917) ; Profil einer Epoche. (3., durchges und aktualisierte Aufl. argitaraldia) ISBN 978-3-15-018770-8. PMC 698572653. (Noiz kontsultatua: 2020-10-24).
3. ↑ ^{a b} Steinmetz, Willibald. Europa im 19. Jahrhundert. ISBN 978-3-10-010826-5. PMC 1128860137. (Noiz kontsultatua: 2020-10-24).
4. ↑ Die Welt im 19. Jahrhundert. Mandelbaum 2009 ISBN 978-3-85476-310-9. PMC 490994700. (Noiz kontsultatua: 2020-10-24).
5. ↑ (Ingelesez) Beasley, W.. (1972-06-01). The Meiji Restoration. Stanford University Press ISBN 978-0-8047-7990-6. (Noiz kontsultatua: 2020-10-24).
6. ↑ Dippel, Horst 1942-. Geschichte der USA. (10., überarbeitete und aktualisierte Auflage, Originalausgabe. argitaraldia) ISBN 978-3-406-60166-8. PMC 932536267. (Noiz kontsultatua: 2020-10-24).
7. ↑ Paulmann, Johannes 1960-. (2011). Globale Vorherrschaft und Fortschrittsglaube : Europa 1850-1914.. Beck ISBN 978-3-406-62350-9. PMC 699655352. (Noiz kontsultatua: 2020-10-24).