Altiplano iraniano

Altiplano iraniano
Localización
Continente/s	Asia
País/es	Irán, Afganistán
Coordenadas	32°N 53°L / 32, -53Coordenadas: 32°N 53°L / 32, -53
Datos
Principais cumes	Noshaq
Cota	7492 msnm
Lonxitude	2000
v c e

O altiplano iraniano (en persa: فلات ایران) é unha formación xeolóxica localizada no suroeste de Asia, Asia Meridional e a rexión do Cáucaso. É parte da placa eurasiática que se estende entre a placa arábiga e a placa índica, situada entre os montes Zagros, no oeste, o mar Caspio e o Kopet Dag, ao norte, o estreito de Ormuz e o mar Arábigo, ao sur, e o Hindu Kush, ao leste. Neste límite oriental pódense diferenciar do altiplano iraniano os montes Suleiman, os montes Makran e os montes centrais de Afganistán.

Como rexión histórica inclúe Partia, Media e Persia oriental, o corazón da Gran Persia (principalmente Irán, Afganistán e o Paquistán situado ao oeste do río Indo).^[1] Os montes Zagros forman o límite occidental da meseta, e as súas ladeiras orientais poden incluírse no termo. A Encyclopædia Britannica exclúe expresamente as "terras baixas do Juzestán" e caracteriza Elam como un territorio que abranguía «a rexión dende a chaira mesopotámica ata o altiplano iraniano».^[2][3]

Debde o Caspio no noroeste, ata Baluchistán no sueste, o altiplano iraniano esténdese ao redor de 2000 km. Abrangue a maior parte de Irán, Afganistán e unha parte significativa de Paquistán, unha rexión en liñas xerais marcada por un cuadrilátero con lados sobre as cidades de Tabriz, Xiraz e Cabul e que ocupa arredor de 3,7 millóns de quilómetros cadrados. A pesar de chamarse «altiplano», está lonxe de ser chan, xa que nel hai varias cadeas montañosas, sendo o seu cume o Damavand nos montes Elburz a 5610 metros, e depresións como a conca de Lut, ao leste de Kerman, no Irán central, por baixo de 300 metros.

1. ↑ Old Iranian Online Arquivado 24 de setembro de 2018 en Wayback Machine., University of Texas College of Liberal Arts (consultado o 10 de febreiro de 2007)
2. ↑ s.v. Ancient Iran
3. ↑ s.v. Elamite language