Bandeira de Chile

Bandeira de Chile
Características
Uso	...
Proporción	2:3
Adopción	18 de outubro de 1817
Cores	Azul     Branco     Vermello
v c e

A bandeira de Chile, coñecida como A estrela solitaria, foi adoptada oficialmente o 18 de outubro de 1817. Está dividida horizontalmente en dúas franxas: a superior é azul e branca mentres que a inferior é vermella. Sobre o cantón azul, sitúase un estrela de cinco puntas de cor branca.

As principais interpretacións do uso das cores da bandeira atribúen ó azul a representación dos ceos e o océano Pacífico; ó branco, os cumios nevados da cordilleira de los Andes; e ó vermello, o sangue verquido polos heroes nacionais na loita pola independencia.^[1] Á súa vez, a estrela simboliza os tres poderes do Estado chileno (Executivo, lexislativo e xudicial) que velan pola integridade da nación; porén, outras interpretacións atribuirían a estrela única como referencia ó Estado unitario, a diferenza de, por exemplo, a bandeira dos Estados Unidos de América cuxas múltiples estrelas representan o federalismo.

Porén, segundo os relatos do poema épico A Araucana (1569), as cores da actual bandeira chilena remontaríanse ás bandas tricolores empregadas polos toquis mapuches durante a Guerra de Arauco contra a Conquista española,^[1] mentres que a estrela sería a representación da estrela de Arauco, segundo Bernardo O'Higgins.^[1]

O Día oficial da Bandeira nacional celébrase o 9 de xullo en conmemoración dos 77 soldados que faleceron en 1882 na Combate de Concepción, durante a Guerra do Pacífico.

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2} Soublette Asmussen, Gastón (s/f). "Nuestro Pasado Indígena. Indigenismo de los símbolos patrios" (HTM). dedaldeoro.cl. Consultado o 3 de abril de 2010.