Lingua inglesa

Inglés English
Pronuncia:	ˈɪŋɡlɪʃ[1]
Falado en:	Países anglófonos
Rexións:	Orixinalmente Inglaterra, hoxe internacional
Total de falantes:	300 - 400 millóns (2006)[2] 400 millóns (segunda lingua) 600 - 700 millóns (como lingua estranxeira)[2]
Posición:	3
Familia:	Indoeuropea  Xermánico   Xermano occidental    Anglofrisón     Ánglico      Inglés
Escrita:	Alfabeto latino
Estatuto oficial
Lingua oficial de:	67 países 21 entidades non soberanas Varias organizacións ONU Unión Europea Commonwealth de Nacións Consello de Europa GUAM Corte Penal Internacional COI ISO OTAN NAFTA OAS OECD OCI OPEC PIF UKUSA
Regulado por:	Non está regulado
Códigos de lingua
ISO 639-1:	en
ISO 639-2:	eng
ISO 639-3:	eng
SIL:	52-ABA
Mapa
Status
O inglés está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[3]

A lingua inglesa ou inglés^[4] é unha lingua indoeuropea da subfamilia das linguas xermánicas occidentais que xurdiu na Inglaterra anglosaxoa e que arestora é unha lingua franca a nivel global.^[5][6] Recibe o seu nome dos anglos, unha das tribos xermánicas que migraron cara a Inglaterra, e cuxo nome deriva da península de Angeln, no mar Báltico. Está estreitamente relacionado coas linguas frisoas, malia que o seu vocabulario foi incluído significativamente por outras linguas xermánicas a comezos da Idade Media, e posteriormente polas linguas románicas, particularmente o francés.^[7] O inglés é a lingua oficial ou unha das linguas oficiais de case 60 estados soberanos. É a lingua máis falada no Reino Unido, nos Estados Unidos, no Canadá, en Australia, Irlanda e Nova Zelandia e está moi estendida nalgunhas áreas do Caribe, África e sur de Asia.^[8] É a terceira lingua nativa máis falada do mundo, despois do mandarín e do castelán.^[9] É tamén a segunda lingua máis aprendida e lingua oficial da Nacións Unidas, da Unión Europea, e de moitas outras organizacións mundiais e rexionais. É a lingua xermánica máis falada, representando polo menos o 70% dos falantes desta póla da familia indoeuropea.

O inglés desenvolveuse ó longo de máis de 1 400 anos. As formas máis antigas do inglés, unha serie de dialectos anglofrisóns, chegaron a Gran Bretaña polos colonos anglosaxóns no século V, son chamadas inglés antigo. O inglés medio desenvolveuse no século XI coa conquista normanda de Inglaterra, nun período no que a lingua foi influída polo francés.^[10] O inglés moderno comezou a finais do século XV coa introdución da imprenta en Londres, a Biblia do Rei Xacobe e o comezo da Gran mudanza vocálica.^[11] A través da influencia mundial do Imperio Británico, o inglés moderno espallouse por todo o globo dende o século XVII até a metade do século XX. A través dos diversos medios impresos e electrónicos, así como o xurdimento dos Estados Unidos como superpotencia mundial, o inglés converteuse na lingua principal das relacións internacionais e a lingua franca en moitas rexións e en contextos profesionais como a ciencia, a navegación e a lei.^[12]

O inglés moderno ten pouca flexión en comparanza con outras linguas, e susténtase moito en verbos auxiliares e na orde de palabras para a expresión de tempos complexos, aspectos e modo, así como de construcións pasivas, interrogativas e algunhas negacións. Malia as notables variacións dos acentos e dialectos do inglés empregados en diferentes rexións e países – en termos de fonética e fonoloxía, e ás veces en vocabulario, gramática e deletreo – os falantes de inglés en todo o mundo son quen de comunicarse cos outros con relativa facilidade.

1. ↑ "English Adjective". Oxfordadvancedlearnersdictionary.com. Arquivado dende o orixinal o 09 de outubro de 2011. Consultado o 20 de abril de 2013. 
2. ↑ ^{2,0 2,1} Crystal 2006, pp. 424–426.
3. ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
4. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para inglés.
5. ↑ Crystal 2003a, p. 6.
6. ↑ Wardhaugh 2010, p. 55.
7. ↑ Finkenstaedt, Thomas; Dieter Wolff (1973). Ordered profusion; studies in dictionaries and the English lexicon. C. Winter. ISBN 3-533-02253-6. 
8. ↑ Crystal 2003b, pp. 108–109.
9. ↑ Ethnologue 2010.
10. ↑ Crystal 2003b, p. 30.
11. ↑ "How English evolved into a global language". BBC. 20 de decembro de 2010. Consultado o 9 de agosto de 2015. 
12. ↑ The Routes of English 2015.