Lingua lombarda

Lombardo Lumbard, Lumbaart
Falado en:	Italia Suíza
Rexións:	Lombardía
Total de falantes:	3 500 000[1]
Familia:	Indoeuropeo  Itálico   Románico    Italo-occidental     Galoibérico      Galoitálico       Lombardo
Status oficial
Lingua oficial de:	Ningún país
Regulado por:	Non ten regulación oficial
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	roa
ISO 639-3:	lmo
SIL:	LMO
Mapa
Status
O lombardo está clasificado como definitivamente en perigo polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[2]

O lombardo^[3] é un conxunto de variedades faladas principalmente no norte de Italia (a maior parte da Lombardía e algunhas áreas das rexións veciñas) e en Suíza (cantón do Tesino). Os idiomas lombardos son linguas romances occidentais emparentadas co francés e cos outros idiomas galo-itálicos (piemontés, emiliano-romañolo etc.). Aínda que o italiano é normalmente usado como linguaxe escrita e formal nas áreas de fala lombarda, os idiomas lombardos son moi diferentes do italiano xa que pertencen a dúas ramas diferentes da árbore das linguas romances.

As dúas variedades lombardas principais, que presentan tractos de gramática e léxico e fonética bastante diferentes, son o Lombardo Occidental (que comprende o dialecto milanés) e o Lombardo Oriental (que comprende os dialectos bergamasco e bresciano). O uso dos idiomas lombardos está estigmatizado nas áreas politicamente pertencentes a Italia, mentres que non o é nas áreas suízas. Algúns programas de radio e televisión en idiomas lombardos emítense ocasionalmente pola cadea suíza de fala italiana. A maior institución de investigación de dialectos lombardos atópase en Bellinzona, Suíza (CDE - Centro dei dialettologia e dei etnografía).

1. ↑ Documento do ISTAT
2. ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
3. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para lombardo.